Nigdy Cię nie zostawię..➡L.H.

16

Calum

Rozpoznałem ją.. Już wiedziałem, że to ona. Olivia we własnej osobie. Wydaje się być niewinna i za razem odważna. Ciekaw jestem czy pamięta jeszcze czasy kiedy mieszkała w Melbourne i bawiła sję razem ze mną i swoim bratem. Chris- brat Olivii był moim najlepszym przyjacielem do czasu.. aż zaczął mieszać się w tutejsze gangi, barkotyki i wiele więcej. Po zakończeniu znajomości z nim poznałem chłopaków i na szczęście jakoś nam skę układa. W życiu nie spodziewał bym się, że jeszcze ją spotkam, a tu proszę właśnie mam zamieszkać razem z nią i moimi kumplami. Chcę żeby przypomniała sobie, te chwile które spędziliśmy we troje. Podejrzewam, że Chris jak tylko skończył 14 lat uciekł za granice i więcej nie pojawił się w domu rodzinnym. Taki przynajmniej miał plan. Ostatnio dzwonił do mnie i pytał jak układa mi się życie, co się zmieniło i czy nadal mkeszkam z rodzicami. Dziwne dla niego było to, że ja opuściłem swój dom w wieku 18 lat, a on radzi już sobie sam lat 7. Nasza rozmowa rozkręciła się i nawet zaprosiłem go do naszego domu. Jednak było to jeszcze przed przyjazdem Olivii, chłopaki znają moją przeszłość, lecz nie wiem jak na to wszystko zareaguje ona..

Olivia

Mieszkałam w Sydney już 3 dni. Tak jak podejrzewałam- jest cudownie. Żyje mi się tu lepiej. Z łatwością zapominam o problemach i mojej dziwnej przeszłości. Nikt jej do końca nie zna.Miałam/Mam brata, który wręcz ukrywa swoje życie przed rodziną. Wiem o nim dużo rzeczy, ale nie jestem pewna czy są prawdziwe. Z różnych źródeł dowiedziałam się na przykład, że był typowym narkomanem, ciągle mieszał się w problemy i nie nawidził gdy ktoś mówił mu co dla niego najlepsze, twierdził że w swoim życiu każdy ma prawo decydować o sobie. Na pamiątke po min zrobiłam sobie właśni taki tatuaż na ręce. Kochałam spędzać znim czas a on po prostu w dzień swoich 14 urodzin mnie zostawił. Nawet się nie pożegnał, obiecał jedank że pewnego dnia wróci i zostanie ze mną już na zawsze. Mimo iż wypowiedział te słowa dokładnie 7 lat temu, ja nadal doskonale je pamiętam. Podejrzewam, że gdyby nie wsparcie Luke nie wytrzymała bym w Australii ani chwili dłużej, ponieważ jego ucieczka stała się własnie tu a dokładniej w Melbourne. Mieliśmy tam duży dom i mnóstwo znajomych. Chrisowi zawsze łatwiej było zawierać nowe znajomości. Miał tam 2 przyjaciół- mnie i pewnego chłopaka którego nie moge sobie przypomnieć. Pytałam kiedyś rodziców czy pamiętają jak się nazywa, na co odpowiedzieli mi że życie toczy się dalej i nie ma po co wracać do przeszłości. Po pewnym czasie, odpuściłam bo wiedziałam że to nic nie da. Przyjeżdżając tu Calum zwrócił moją uwagę. Miał w sobie coś czego nie mogłam za nic rozszyfrować. Wydawało mi się, że już go gdzieś widziałam, jednak nie ogarniałam skąd. Na ogół dogadywałam się z nim dobrze, ale Mój Cudowny Chłopak- Hemmo nie mógł zrozumieć, że ja jedynie staram się zaprzyjaźnić. Wydaje mi się, że w jego głowie aż roiło się od durnych myśli na temat mój i Caluma. Rozumiem można być zazdrosnym no ale żeby od razu grozić swojemu przyjacielowi bronią przystawioną do twarzy? No bez przesady. Luke chyba nie pojmował tego, że kocham go najbardziej na świecie i nie wyobrażan sobie powrotu do domu bez niego. Chciałam też jednak dobrze dogadywać się z resztą chłopaków. Miałam nadzieję, że w ciągu kolejnych dni wszystko się zmieni. Ja w końcu dowiem się skąd kojarze Caluma a Luke zrozumie, że mam co do niego poważne plany łączące nasze życia w jedno- wspólne.