Gülüşünde Öldüm / Yarı Texting | TAMAMLANDI

2

Savaş: kimsin

Savaş: beni gerçekten sevdiğine inanmamı mı bekliyorsun

Savaş: oğuz sensin demi lan! Uğraşma benimle valla yersin engeli

Serçe: hayır hayır sakın engelleme. Oğuz değilim

Savaş: kimsin o zaman? Neden yazıyorsun bana?

Savaş: bizim okulda mısın?

Serçe: bunları söyleyemem

Savaş: neden

Serçe: çünkü kendimi karşına çıkmak için hazır hissetmiyorum

Savaş: o zaman neden yazdın bana. Ne istiyorsun? Başımda yeteri kadar dert var zaten. Bir de seninle uğraşamam

Serçe: sadece sana olan sevgimi artık içimde tutamamaya başladım. Çok yoruldum aşkımı içimde yaşamaktan

Serçe: hayatında ufakta olsa bir yer kaplamak , seninle konuşmak istedim

Serçe: ama belli ki çok şey istemişim

Serçe: verdiğim rahatsızlık için özür dilerim

*Bu kişiyi engellediniz

Gözlerimde akmayı bekleyen yaşları saldım. Göz yaşlarında dolayı bulanık gören gözlerimi ekrana çevirip , son bir kez profil fotoğrafına baktım. Artan ağlamam ile ekranı kapattım ve telefonu yandaki komodine bıraktım.
Ona yazmıştım. Sonunda dayanamamış ve patlamıştım. Ona kendim olarak değil anonim olarak yazmaya karar vermiştim çünkü  daha onun karşısına çıkacak gücüm ve cesaretim yoktu. Kendime serçe adını verdim. Çünkü üç yıldır bir serçeyim ben. Benim ruhum bir serçe. Serçeler ağladıkları zaman ölürler. Ben üç yıldır her gün onun için ağladım , ve her ağladığımda öldüm. Ruhum öldü.

Gözlerimi kapattım ve o günü düşündüm. Gözümden akan yaşların artmasını umursamadan...

Üç yıl önce

Tarih 23 nisan 2019

Can sıkıntısından öldüğüm için kendimi dışarı attım. Eve beş dakika uzaklıkta olan parka gittim ve banka oturdum. Etrafa bakınırken gözüm birine takıldı. Öyle biriydi ki insanın baktıkça bakası geliyordu. Uzun uzun baktım ona. İnceledim her detayını. Kahverengi gözlerini , uzun kirpiklerini , dağınık dalgalı saçlarını ve gülüşünü... o an ilk defa gülüşünde öldüm birinin.

Bir süre sonra onun da bana baktığını hissettim. Bütün gün ayrılmadım parktan. Sadece ona baktım. Ben ona baktım , o bana baktı. Bütün gün hiç birşey yapmadan izledik birbirimizi.

Hava kararmaya başladığı için istemesemde gitmeye karar verdim. Kalktım ve tam parktan çıkacak iken biri gelip durdurdu beni.

"Şu çocuk instagramını istiyor." Dedi onu göstererek.

O an kalakaldım öylece.

Kendime geldim ve yanına gittim. Tanıştım onunla. Daha yakından izledim onu. Uzun uzun konuşup tanımaya çalıştım. Bir süre sonra öldüğüm gülüşüyle baktı bana ve gitmesi gerektiğini söyledi.

O gitti, ben öylece baktım arkasından

24 nisan 2019

Attığı mesajla tekrar buluştuk. Oturduk yine uzun uzun. Yakınlaştık biraz daha. Kalbimi bıraktım ona. Öldüm yine gülüşünde.

25 nisan 2019

Bu gün göremedim onu , ama medajlaştık bol bol. Gülüşünü göremedim bu sefer...

30 nisan 2019
Yıkılışımın ilk günü

5 gündür ara ara mesajlaşıyorduk. Görüşememiştik ve çok sık mesaj atmamıştı. Bende onu sıkarım korkusuyla yazmamıştım pek fazla. Bu gün karşılaştık parkta. Öldüğüm gülüşü yoktu bu sefer yüzünde. Uzun kirpikleriyle çerçevelenmiş kahverengi , duygu yüklü gözleri,  donuk baktı bu sefer bana. Çok soğuktu hali tavrı. Kalbimde bir sızı hissettim o an. Bir his belirdi içimde sanki çok kötü bir şey olacakmış gibi.

Akşam olduğunda gelen bildirim sesiyle telefonu elime aldım.

Ondan gelmişti mesaj. Heyecanla tıkladım bildirime. Başımdan aşşağı kaynar sular döküldü.

Beni kendine bağlayıp , sonra çekip gitmesinin belgesiydi bu.

Ve ben yıllar sonra ilk kez bağıra çağıra , saatlerce ağladım...

1 Mayıs 2019
Yıkılışımın ikinci günü

Arkadaşımın zoruyla dışarı çıktım. Keşke çıkmasaydım... onu sevgilisiyle el  ele mutlu bir şekilde görmeyi hak etmedim ben. Ben bu durumdayken mutlu olmayı hak etmedi o...

                🥀Gülüşünde öldüm🥀

...

Evettt güzel kuşlarıımmm. Bir bölümün daha sonuna geldik. Eğer yazım şeklimden rahatsız olduysanız şunu söyliyim , geçmişte olanları anlattığım için öyle yazdım. İlerleyen bölümlerin anlatımı böyle olmayacak.
Umarım beğenmişsinizdir. Oy ve yorum atmayı unutmayın güzel kuşlarımm. İyi okumalarrr