"Sevgili size küsmüşse eğer , çaresi vardır. Gitmişse , çaresi yollardır. Ama sevmemişse , derdine bir çare bulamazsın."
İçime çöken kara bulutlar ile baş başa kaldım evde. Hissediyorum... Bir şey olacak. Çok kötü bir şey...
Korkuyorum. En son bu kadar yoğun hislerim olduğunda ne olduğunu çok iyi biliyorum çünkü.
Deliler gibi Korkuyorum , beni yine bırakıp gidecek diye deliler gibi Korkuyorum.
Damla halleder , bir çare bulur desem... bu sefer o da halldemez. Çaresi yok... Damla gelse de çaresi yok... ağlayıp sızlasam da çaresi yok... bağırıp çağırsam da çaresi yok...
Hissediyorum bu gün olacak şeylerin çaresi yok...
Umarım tekrar yıkılmam. Artık kaldıracak gücüm kalmadı , lütfen kötü bir şey olmasın , lütfen...
Gözlerimi tavandan çektim ve uzandığım yataktan kalktım. Aynanın karşısına geçtim , inceledim kendimi. Gözlerim uzun zamandır hiç bu kadar donuk bakmamıştı. Şu an ise yeşil gözlerim biraz daha maviye dönmüş ve buz gibi duruyorlardı. Gözlerim şişmiş ve göz altlarım morarmıştı. Canım çıkana kadar ağlamış gibi duruyordum. Yıkılmış gibiydi görüntüm. Ve zaten öyleydim.
Gözlerimi zor da olsa aynadan ayırdım ve mutfağa gittim. Belki kahve içersem bana iyi gelirdi.
Bardağa doldurdum kahvemi. Sıcak bardağı ellerim arasına alıp sıkıca tuttum. Asla ısınmayan buz gibi ellerimi bir nebze olsun ısıtsın diye bekledim. Belki de ellerim onun ellerini bekliyordu ısınmak için. O yüzden bu kadar soğuktu belki de...
Odama yöneldim ve pencerenin pervazına yerleştim. Telefonu elime alıp saate baktım. 3 olmuştu saat ve ben hiç uyumamıştım daha. İçimdeki huzursuzluk uyutmamıştı. 'Onu bekle , belki gelir' demişti kalbim bana.
Ne kadar gelmeyeceğini bilsemde sevgilim... Bir gün geleceğin umudu ile penceremin pervazında bekliyorum sabaha kadar...
Dışarıyı izledim saatlerce. Sabah oldu , güneş doğdu , ama ben kıpırdamadım yerimden. Elimdeki içi boş kahve fincanı buz gibi oldu , yine de bırakmadım elimden. Belki ısıtır ellerimi diye.
Onun beni sevmesi de bunun gibiydi aslında. Çok düşük bir ihtimal. Soğuk boş bir kahve fincanının, buz kesmiş ellerimi ısıtma ihtimali kadar düşük...
"Kahve soğumuş , zaman geçmiş , ben hala aynı şarkıda kalmışım."
Öğlen olmuştu ve ben hala aynı yerde kıpırdamadan dışarıyı izliyordum. Gözüm dışarıda birine kaydı , baktım uzun uzun tanımak için. Savaş ı görmeyi planlamıyordum. Savaş ı öyle görmeyi planlamıyordum.
İçimdeki o his , o huzursuzluk merhaba dedi tekrardan. Korktum. O an çık korktum... ama fayda etmiyor korkmak...
Çok güzel bir kız yaklaştı yanına , siyah saçları beline kadar uzanan. Onun elleri süsledi kızın açıkta kalan belini. Öldüğüm gülüşü belirdi yüzünde , oysa bilmiyordu bu sefer beni gerçekten öldüreceğini. Yüzündeki gülümseme silinmeden yaklaştı kızın dudaklarına. Öldüğüm gülüşünü bir öpücükle o kıza bulaştırdı... Ve benim ölüm fermanımı elleriyle imzaladı. Ruhumun ölüm fermanını...
"Ben onun gülüşünde öldüm , o benim ölüşüme güldü. Farklıydık işte..."
Gözümden akan yaşlarla kalktım penceremin pervazından. Kapattım perdeyi. İlk defa bastırmadım çığlıklarımı. Ağladım bağır çağır...
"Sevgili size küsmüşse eğer, çaresi vardır. Gitmişse , çaresi yollardır. Ama sevmemişse, derdine bir çare bulamazsın ."
Saatlerin sonunda susturdum kendimi. Dayanamadım aldım telefonu elime. Hesap sormak istedim ona , bunu bana neden yaptın diye bağırmak istedim. Rehberden ismini bulup tıkladım. Çaldı çaldı , açtı sonunda.
"Alo , serçe"
Cevap veremedim. Dişlerimi sıka sıka ağladım duymasın diye. Kapattı telefonu , ben ağlamaya devam ettim.
"Dişimi sıka sıka ağladığımı duyma diye susmuşum , sende konuşmuyor zaten diyip telefonu yüzüme kapatmışsın."
Yatağa uzanıp bacaklarımı kendime çektim. Ağlamamın arasından şarkı mırıldanmaya başladım.
Üç yıl olmuş artık ayrıldığımız
Dönüşü olmayan yollardayız
Üç yıl olmuş artık son bakışmamız
Ne ayı kaldı şimdi ne haftası
Gözlerinden uzaklarda
Benim içimde güzel yerdesin
Hasret olsaydı tek nedenim
Bu yürek acısı neden yarim
Tozlu raftan aldım
Tüm anılarımı acılarımı
Unutmak istiyorum
Özlesem bile senin
O güzel gözlerini sözlerini
Unutmak istiyorum
Uyumam lazımdı , uyursam geçerdi çünkü. Uyursam geçerdi gerçekten demi...
"Kaç yaşında olursan ol , uyuyunca geçecekmiş gibi gelecek. Kaç yaşında olursan ol , uyuyunca geçmeyecek."
🥀Gülüşünde Öldüm🥀
Bölümümüz burada bitti güzel kuşlarııımmm, umarım beğenmişsinizdir. Lütfen oy ve yorum atın , oy ve yorum olmayınca yazma isteğim gelmiyor. Beni motive eden sizlersiniz♡♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gülüşünde Öldüm / Yarı Texting | TAMAMLANDI
Novela Juvenilİlk görüşte aşk Serçenin ruhunu öldüren bir adam Ve ruhunu öldüren adama aşık bir serçe Herşey bir bakışmayla başladı. Adam baktı , serçe aşık oldu. Adam güldü serçe öldü. Adamın gamzesi ortaya çıktı gülünce , serçe oraya gömüldü. Serçe üç yılını r...
