ပင်လယ်လေလေးတွေ ဖြတ်တိုက်သွားတိုင်း ရင်ခုန်ရတာ
အရူးလိုပဲ.....ထယ်💙
ထယ်:လူကြီးရေ လူကြီး လာကြည့်ပါဦး ကြယ်ငါးလေးတွေက လှလိုက်တာ...
ပင်လယ်ဘက်ကို ပြေးထွက်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ဘေးဘက်ကို ဆန့်ထားပြီး အစွမ်းကုန် ပြုံးကာ ထယ်ဟာ
သူ့လူကြီးကို ခေါ်နေသည်။လူကြီးက ထယ့်နား ဖြေးညင်းစွာ ရောက်လာပြီး...
ဂျီမင်:ကောင်းကောင်း ပျော်တတ်သားပဲ ငါတို့ ထယ်လေးက...
ချစ်နေရသူက ထယ်လေးမို့လို့ ဂျိမင့်ရဲ့ အပြော တစ်ချက်ချင်း၊ အပြုအမူ တစ်ခုချင်းစီကို လိုက်မှတ်နေမိသည်။
ထယ်'s pov:ဘယ်လိုမှ ထယ်မမြိုသိပ်နိုင်တော့ဘူး ငါဖွင့်ပြောမှ ဖြစ်တော့မယ်...
ထိုအတွေးကို တွေးပြီးနောက်...ထယ်လေးဟာ...
ထယ်:လူကြီး...
ဂျီမင်:အင်း...ပြောလေ
ထယ်:ထယ် အများကြီး လေးနက်တဲ့ စကားကို ပြောမှာပါ...
ဂျီမင်:ပြောလေ
ထယ်:ထယ်လေ...ဟို...ထယ်...
ဂျီမင်:အော်...ထယ်ရယ်...ဘာများ ပြောမလို့လဲ ပြောလိုက်ပါ မကြောက်ပါနဲ့
ထယ်:nae.. ထယ်..ထယ် လူကြီးကို ချစ်တယ်...
မျက်စိကို စုံမှိတ်ကာ ထယ်ဟာ သူ့ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းကိုင်ပြီး ချစ်တာကို ဝန်ခံလိုက်သည်။
ဂျီမင်ဟာ အံ့သြသွားပုံ ရသည်။ မျက်ဝန်းအိမ် ကျယ်ကျယ်လေးနဲ့ ထယ်လေးကို ကြောင်ကြည့်နေသည်။ ထိုအခါ ထယ်က...ထပ်မံပြီး
ထယ်:ဟုတ်တယ် လူကြီး...ထယ် တကယ်ပြောတာ...ထယ် လူကြီးကို သိပ်ချစ်တယ်..သိပ်ကို ချစ်တာ... ချစ်တာ ကြာပြီ...
ဂျီမင်ဟာ မတ်တတ်မေ့နေသည့် အလား...
ဘာမှ မပြောပဲ ထယ့်ကို သာကြည့်နေခဲ့တော့ ထယ်လေးက အရဲစွန့်လာသည်။
ဂျိမင့်လက်ကို လှမ်းပြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်...
ဆုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့ ထယ့်ရဲ့ လက်တွေက အေးနေသလို ဆုပ်ကိုင်ခံလိုက်ရတဲ့ ဂျီမင့်လက်တွေကလည်း အေးလို့ရယ်...
YOU ARE READING
သင့်💞
Fanfictionထယ့် နှလုံးသားအစုံလိုက်နဲ့ ရင်းပြီး ဖန်တီးခဲ့တဲ့ သိပ်သွေးအေးတဲ့ လူသား.....💓💔