CEO Series 2: The Other Way of Revenge [Completed]

24

Pag ka tapos kung mag dasal ay pumunta ako sa Emergency room. Mag alas tres na ng hapon at hindi pa rin lumabas ang doctor. Hindi ko pinansin si Kovier at umupo ako sa dulo ng upuan.

Naka rinig ako mg pag bukas ng pintuan kaya dali dali akong tumayo upang salubungin ang dalawang doctor.

"Nakaka pag taka at walang galos o wala kaming nakitang may injury ang anak niyo gayong sabi niyo ay na sagasaan siya ng van" panimula ng doctor. Binalik ko ang aking isip doon sa naka higa sa kalsada si Razen. Walanga iyong dugo ni walang galos. Mas lalo akong kinabahan dahil mas okay pang lalabas ang dugo kaysa sa mapa natili sa kanyang katawan at maari niyang ikinamatay yon. " Mapapanatili pa rin ang kanyang pag stay dito sa Hospital para ma monitor namin ang bata. Sa ngayon ay dadalhin muna natin siya sa laboratory upang malaman natin kong may deperensya ba sa loob ng katawan niya" nag paalam na ang mga doctor at ako namam ay bumalik sa pag ka upo.

"Sweetheart" tawag sa akin ni Kovier sa malambing na boses.

"Not now, Kovier" tumayo ako at pumunta sa lobby. Kinuha ko ang phone ko at denial si Daphne.

"Daphne hindi kami maka punta diyan sa Ny. Something bad happened to Razen. Nasagasaan siya ng Van"

" What? Kailan pa? Pwede namang uuwi ako para sunduin si Sav. "

" Hindi ba talaga pwedeng ikaw ang kukuha ng medal niya? "

"Yan at kung medal lang ang kukuhain natin, gurl kukuha pa tayo ng card ni Savvy tsaka mga birth certificate niya"

" Pwede bang guardian niya lang ang kukuha? at hindi iyong tunay na magulang?"

"Baka naka limutan mo? Daphne ako uyy.
Sege na, papunta na ako Airport baka mamayang 11 sa gabi dadating ako dyaan, mhuaa"

Natapos ang aming tawag kaya bumalik ulit ako sa upuan at nilapitan si Savvy.

"Sav lets go home muna?" Inayos ko ang buhok ni Savvy. " Sav I didn't mean not to attend your closing this school year, may masama lang talagang nangyari sa Kuya mo and she needs me. Sana maintindihan mo ako anak, mahal na mahal kita okay? Huwag kang mag tampo sa akin. Iisipin mo nalang na nasa akin ka nitong nagdaang taon habang ang kuya mo naman ay malayo sa atin" Paliwanag ko kay Savvy. Natakot kasi ako na baka bigla ay mag tampo siya dahil hindi ako dumalo sa kanyang closing. Honor pa naman siya.

" Of course mommy! Naintindihan ko that kuya needs you. I'll pray nalang that he is going to recover his sakit " magiliw na sagot ng anak ko. Na amaze ako dahil may mga natutunan na pala siyang mga tagalog word.

" Wow, naka pag salita ka na ng tagalog anak?"

" Yes my, Tita Daphne teach me when you are in Philippines making revenge kay Daddy " Ngumiti ako ng malaki dahil mukhang gusto niya talagang matutong mag tagalog kahit na mukhang conyo siya ngayon.

Bumalik ako sa Hospital ng dumating na si Daphne. Nang maka rating ako sa Hospital ay sa private room na ako dumiritso.

"Mommy" nagulat pa ako ng gumising na si Razen. Hawak ni Kovier na ngayon ay naka tulog ang kanang kamay ni Razen.
Lumapit ako sa kanyang ngunit sa kaliwang bahagi upang hindi magising si Kovier.

"Are you okay now anak? Wala pang masakit sa iyo?" Sunod sunod kong tanong sa kanya.

"Of course Mhie, Nakita ko na agad iyong van kaya ko humiga hindi ko lang alam na mawawalan pala ako ng malay" natawang sabi niya. Nanlaki ang mata ko dahil sa kanyang mga sinabi. That to risky! Pero mas nakakatakot siguro kong hindi lang siya humiga pero pwede namang gumilid lang siya diba?

"Why did you do that? I mean pwede ka namang gumilid?" Hindi ko maintindihan tong anak kong to. Sobrang matured niya na kasi na parang ilang years na ay hahawak na ito ng company.

" 8 meters nalang ang kulang sa Van sa akin and I think the speed of the Van is around 80 kaya I can't make na gumilid ka lang. I have only 4 seconds to do kaya agad akong humiga and that make me save from that Van mommy" naka ngiti pa niyang saba. Halos himatayin na ako dahil sa sinasabi ng anak ko. Where did he know that? Bat may alam pa siyang mga meters,meters at minutes?

" Dont be scared mommy, alam ko kung anong mga ginagawa ko and I plan before doing such those things" dagdag niya pa. Lumunok ako at inayos iyong blanket ni Razen.

"O-kay, matulog ka na at kausapin ko ang doctor mo na pwede ka na bang lalabas para maka-"

"Wala akong sakit mommy, pwede nga sana akong lumabas sa Hospital ngayon but because of Dad kaya ako nandito" Ngayon ko lang din napansin na wala pala siyang dextrose na naka sabit sa kamay niya.

Pinatulog ko si Razen tsaka ako umupo sa Couch at doon humiga.

Kinabukasan ay nagising nalang ako sa boses ng nga nurse.

"Yes! Dad is so handsome and many girls want him" rinig kong boses ni Razen.

"Oo beh, kaya naka ka shock lang na may anak pala si sir I mean may mommy ka pala sa kumalat na chismis ay patay na daw yong mommy mo kaya isa ako sa taga hanga ng daddy mo beh" aning isang boses babae pa na animoy kinilig.

Inayos ko muna ang aking sarili tsaka ako lumapit kay Razen.

"Ay kanina ka pa ma'am? Naku ma'am wag mong seryushin yong mga sinabi ko kanina ma'am. Hindi ko naman crush si Sir ngayon ng makita kita hihihi nail mo pa lang talo na ako eh"  Biglang pag salita ng nurse. Napa tawa ako dahil medyo makulit siya.

"Okay lang yon. Wala naman kaming relasyon doon sa Daddy nito"

"Po?" Naguguluhan niyang tanong sa akin.

"Ang sabi ko maganda ka at alam kong may lalaking dadating sa iyo, hindi oa ngayon pero malay mo nasa gilid lang"

Nag paalam ang nurse dahil may ibang pasyente pa daw siyang puntahan. Magaan daw kasi sa kanya lahat ng naging pasyente niya kaya palagi siyang matagalan upang maki pag chikahan.

"Good morning sweet heart" Bati sa akin ni Kovier. Kakadating niya lang at may dala siyang dalawang supot na mukhang galing sa isang restaurant. Agad na kasing kumalat ang bango ng ulam kaya alam kong galih sa restaurant yang laman ng supot na yan. I just nooded to him tsaka ko binaling ang tingin kay Razen.

"Okay ka na? Sure ka bang wala nang masakit sa iyo?" Alala kong tanong sa kanya.

"Yes mommy" sabay thumbs up.

Tinawag na kami ni Kovier kaya sumunod na kami sa kanya papunta sa parking lot. Ma hanggang ngayon ay hindi pa rin kami nag kibuan. Hindi ko alam kong galit din ba siya sa akin o sadyang binigyan lang niya ako ng space.

*****