Yalnızlığa Doğan Güneş - Alina / TAMAMLANDI

15.bölüm🥀

Kitabı kaldıracak gibiyim arkadaşlar vote az yorum hiç yok çok özenerek başlamıştım ama olmuyor iste bolum paylaşacagim 1 ay falan boyle devam edersem kaldirırim sınır koymak falan sevmiyorum ama yorumlar beni çok mutlu eder

Ertesi sabah olmuştu hepsi sabaha kadar kapıma uğramışlardı kimseyi istemiyordum tiksinmişlerdi benden kendim bile kendimi kabullenmezken onlar nasıl bunu kaldırabileceklerdi

Kapıyı abimin çalmasıyla "gel" dedim kucağında efeyle görünce ne kadar şaşırsamda mutlu olmustum

Abim beni ikna edince beraber aşağı inecektik
Efe "ağbi" diye abimin kucağında zıplarken mutlulukla onları izliyordum

--

Kahvaltıya indiğimizde herkes "günaydın" demişti onlara karşılık verip toprak abim ve ateş abimin arasına oturdum abimin yanına oturmak istesem de Efe abimi kendi yemek sandalyesinin yanında istemişti

Hiçkimse dünkü konuyu açmıyordu masada poyrazı göremeyince "poyraz nerede" diye sordum
Babam "dün akşam çıktı telefonlarıda açmiyor" diyince toprak abi "içip içip sızmıştır" dedi

Kapı açıldığında poyraz bitik bi halde içeri girdi
Gözleri kıpkırmızıydı ve iğrenç şekilde alkol kokuyordu poyraz "Afiyet olsun odamdayım ben"diyip yukarı çıkmıştı

Neden böyleydi benim yüzümden mi ben degerli miydim ki

"seni gidi gerizekalı sen arkadaş bulabileceğini mi sandın"

"Sen kendini ne sanıyorsun seni sevdiğimizi mi saniyorsun"

Aklımda geçmiş sahneler canlanırken poyraz'ın bana değer vermediği aklıma kazındı kahvaltıya devam ederken abim "zeynep hanım kerem bey ben dün tamam dedim size ancak herkesin bir duzeni var ve ben bu düzeni size gelerek bozmak istemiyorum" dediğinde babam "Burada kalacaksın çagrı bir daha böyle bir sey duymak istemiyorum" dediğinde abime masum köylü gibi baktım

1 AY SONRA

Bu 1 ay içinde daha çok uyum sağlamıştım pek bir şey değişmemişti

ateş abimle aram daha güzel olmuştu onun pamuk gibi bir kalbi vardı beni dünyanın en değerli insanıymışım gibi hissettiriyordu haftada 1 gün onunla hayvan barınaklarına gidip hayvanlarla ilgileniyorduk çağrı abimle aralarıda çok iyidi her akşam sohbet ederler gülerler eğlenirlerdi

Aren iyi ki vardı o benim diğer yarımdı bir yanlışımda yanıma ilk o koşuyordu her üzüldüğümde moralimin bozuldugunda ilk o anlıyordu en büyük destekçimdi abimi o kadar çabuk benimsemişti ki sürekli onunla vakit geçirmek istiyordu haftasonu su ve bora abimle beraber balık tutmaya giderlerdi

Su ve Bora abim her zamanki gibi bizi sürekli desteklemişlerdi 2 kişilik bir eve taşınmışlardı ancak eski evimiz hala duruyordu ve bazen orada bulusuyorduk annem ve babam onlara o kadar fazla bayılıyorlardı ki

Toprak abimle bu 1 ayda pek vakit geçirememiştik mesleğini hakkıyla yerine getiriyordu her gece neredeyse nöbetteydi annemin anlattığına göre abimin polislik küçüklük hayaliymis arenin beni yediğini düşündüğü için areni hapse atmak için polis olmak istemiş toprak abim abime her zaman özenerek bakıyordu
Aralarında pek iletişim yoktu bazen toprak abimin nöbeti olmadığı günler beraber kahve içiyorlardı

Eren ve Efe abime baya bağlılardı aynı şekilde banada bu sırada erenin bi sevdiğinin olduğunu öğrenmiştim tek bana anlatmıştı arada dertleşme günleri yapıyorduk efe benim minik aşkım o kadar tatlı ki anlatılmaz yaşanır

Poyraz.. 1 aydır sessiz sakin herkesten uzaklaşmış bir şekilde davranıyordu sadece abime şirketin yönetimine geçmesi için rica ediyordu abimin önceden bir şirket yönetmesinden dolayı babamda bu işe çok yatkın bakıyordu ancak hala abimi ikna edemediler