Yalnızlığa Doğan Güneş - Alina / TAMAMLANDI

18.bölüm🥀

Merhabaaa nasilsiiniiz
Oy yoruum ve votelerinizi bekliiyoruuum

Eve girdiğimizde evde Efeyle birlikte çizgifilm izleyen annemden başka kimsecikler yoktu

Annem bizim eve girmemizle aniden ayaklanıp 3ümüzede tek tek sarıldı

Efe kucağıma atlarken Eren efeye kin dolu bakışlarını sunuyordu anlamlandıramadığım şekilde Eren efeyi benden kıskanıyordu

Efe "Abya seni çok özyedim" diye sarılırken bende Erenin duymayacağı şekilde "bende" diye fısıldadım

_

Eve geldiğimden beridir ders çalışıyordum 2 3 saat olmuştu kapının çaldığını duymamla hemsn aşağı indim

Kapıda babam Çağrı abim Torprak abim Poyraz Abim ve Ateş abimi gormemle "Hoşgeldiniz" diye şakıdım

Ve aniden gidip babama sarıldım babamda kollarını bana dolarken "ah benim çiçek kokulu güzel kızım" diye mırıldanıyordu

Abilerimede sarıldıktan sonra yemek masasına geçmiştik

Toprak abim bu sıralar acayip sessizdi ne yemek yiyordu nede sohbetlere giriyordu çağrı abimde anlamış sürekli toprak abimle iletişime geçmeye çalışıyordu

Sofradaki sessizliği toprak abimin "Ben yurtdışında yaşama kararı aldım" cümlesi bozmuştu herkes tepki veriyordu

Gözlerim hemen dolarken "olsun hem görüntülü konuşuruz dimi abi" dememle toprak abim "yok ben ayrı hayat kurmak istiyorum" demesiyle gözlerimde bekleyen yaşlar süzülmüştü

Aniden çatalı bırakıp merdivenleri çıkmaya başladım odamın kapısını kitleyip aşağıdan gelen sesleri duymamak için kulaklarımı kapadım

belkide biz bozmuştuk hayatlarını belkide benden rahatsızdı belkide mehmet hep haklıydı ben sevilmeye layık olan bir insan değildim
Kendimi fazla kaptırmıştım ve ilk defa ailem tarafından sevildiğimi sanmıştım

-

Toprak Han

Alina'nın sofradan sessizce kalkıp gitmesiyle boğazımdaki yumru dahada büyümüştü

Güzel kardeşim herşey senin içindi herşey senin o güzel kalbinin daha çok yara almaması içindi ama ben onu paramparça etmiştim

Aniden abimin boğazımı avuçlamasıyla ellerimi yukarı kaldırdım

Çağrı Han... Belkide yanında kendimi güçlü görünmek zorunda hissetmediğim tek insan, Abim..

Abim "sen gerizekalı mısın lan benim kızımın kalbi zaten toparlanamamışken sen nasıl onu parçalarsın" derken yüzüme yumruklarını indirmeye başlamıştı haklıydı tek bir tepki vermeyecektim

"Ne batıyor sana rahat mı neyden rahatsızsın sen"derken beni artık yere yatırmış yumruklarını tek tek indiriyordu

"Beni mi istemiyorsun siktirolup giderim Alinayı mı istemiyosun bu sefer onu alıp siktirolup gi-"

derken "sakın sakın bir daha bana o cümleyi kullanma Çağrı Han" diyerek onun yumruklarına karşılık vermeye başlamıştım

Abim yumruklarını arttırırken "Derdin ne o zaman 'konuşuruz abim' demek ne kadar zor olabilir?"diyince kendimi yavaş yavaş kaybediyordum

"Çunkü korkuyorum anlıyor musun hayvan gibi korkuyorum onun benden korkmasından hayvan gibi korkuyorum" diye bağrınırken abim duraksamıştı

Elimden tutup beni kaldırdıktan sonra direk bana sarılmış "özür dilerim" diye mırıldanıyordu