Yalnızlığa Doğan Güneş - Alina / TAMAMLANDI

2.BÖLÜM🥀

Selaaam çok uzun bir bölüm yazmak istiyoruum Oy ve yorumlarınız benim için çok kıymetli satır aralarınada yorum yapabilirsinizz bölüme başlıyoruuz

Ben bunca zorluğu bir doktor hatası yüzünden mi yaşamıştım annemden 7/24 psikolojik şiddeti babamdan beni satmaya kadar ileri gidebilecek nefretini boşuna mı yaşamıştım

Doktor hatası dedikleri şey benim hayatımın içine sıçtı nasıl bu kadar hafif birşeymis gibi davranıyorlar diye düşünürken gözlerimi karanlığa teslim ettim
_

Burnuma dolan o hastane kokusuyla gözlerimi açmıştım yani açamamıştım elimle işaret ettim "ışık ışığı kapatın" dedim

Gözlerimi açtığımda büyük bir topluluğu odada görünce şok olmadım değil gözlerimi tekrar açıp kapayınca gerçek olduğunu anladım

1-2-3-4-5-6 diye sayıp 'Futbol takımı mı kurdunuz' mübarek diye içimden geçirdim

Düşüncelerimi odadaki kahkaha sesi böldü "Lan Su dışımdan söyledim demi lan" diye Suya bağırırken Su kafasıyla onayladı

"Abim nasılsın güzelim kendini nasıl hissediyorsun" diye sorunca "bi sucuklu yumurta yersem iyi olacağım" diye yanıt verdim

Bu yanıtımın ardından futbol takımından biri hemen odadan çıktı

Yavaşca doğruldum bağdaşımı kurdum "Eee şimdi napacağız" dedim

Biyolojik olan annem lafa atıldı "bak Güzel kızım seni bu yaşına kadar abin çok güzel şekilde yetiştirmiş sen bize gelirsen yani gelince abinle uzaklaşmayacaksın Bundan sonra Çağrı senin abin ise bizim de oğlumuz eski ortamından eski hayatından hiçbir şey kaybetmeyeceksin biz seni çok bekledik kızım"dedi

Ben de "abim ile konuşabilir miyim" diyerek izin aldım

Hangiller çıkınca abim lafa atıldı "bak güzelim bu dediklerim seni istemediğim anlamına kesinlikle gelmiyor ama annen baban ve kardeşlerin sen bayılınca öyle bir telaşlandılar ki aile gibi sende bende böyle bir şey görmedik hayatımız boyunca sen çok küçüksün daha miniğim senin görmeni ailenle yaşamanı istiyorum cennetim" dedi

"Abi sen zaten benim ailemsin" dedim titrek sesimle belki yaptığım bencillikti ama o benim tek ailemdi beni o adamin elinden kurtaran tek ailem

Abim "bak güzelim sen yine benim ailemsin ben yine senin ailenim sadece ailene bazı kişiler katılmak istiyor ve onlar seni en az benim kadar seviyor görmüyor musun gözlerindeki hasreti bir kere bile görememişler seni"dedi

Abime yanıt olarak "tamam Tamam abi onlarla gideceğim" dedim

Hangiller içeri yeni geldiğinde kapı aniden bodoslama açıldı

"Şey Alina canım sucuklu yumurta çekiyor demişti ya"
Diye elime sucuklu yumurtayı uzattı

"Ben çok teşekkür ederim" diyerek yüzüme kaçak bir gülümseme kondurdum
_

Şu an ne mi yapıyordum hangillerin evinin önünde eve girmeye çalışıyordum neydi bu ev ya bildiğiniz ziyagil köşküydü her an her yerden Beşir çıkacak gibiydi

İçeri girdiğimizde evin genellikle beyaz gri ağırlıklı döşendiğini gördüm bana salonda klasik hasta yatağı olan kanepe açılmıştı vay anasını sayın seyirciler vayy zenginlerinde varmış böyle adetleri

Biyolojik babam "gel kızım gel güzelim geç yat güzelim"diyerek beni yönlendirdi

'Yok yatmama gerek yok' demeye çalışırken Futbol takımının en korkutucu görüneni kucağına alıp kanepeye yatırdı ayağım vardı şekerim..