Peki Ya Bir Kötülüksem

Bölüm25 Sokak Kavgası(2)

Para her şeyi çözer derler ama bu adamlara parayı versem bile beni satmak için alacaklar.

Ama para gerçekten de her şeyi çözer.

İki torbayı sıkıca tuttum ve adamların kafasına hattım.

-Heh o kadar canınız para mı çekti. Alın o zaman.

Adamlar ağır kesenin yüzlerine gelmesiyle devrildiler. Bu acıtmış olmalı.

Dördüncü adamın devrilmesiyle sokağın başında çocukla birlikte elinde kılıçla bir adam farkettim.

Ahh demek o çocuk beni terk etmemiş.

Bu adam kim?

Tanıdık figüre baktım. Ahh bu o gece bayılttığım adam!

Çocuk ve adam gördüklerinin şokuyla yerlerinde donmuştu ama adamlar toparlanmaya başladılar.

Hemen bağırdım.

-Hey izlemek için mi kılıçla geldin yardım etsene.

Sözlerimle harekete geçti ama bana karşı temkinliydi. En son olanlardan sonra.

Beni tanımış olmalı sonuçta sokakta benim gibi deli insanlar görmek pek doğal değil.

Kılıçlı adam yerdekileri topladı.

Hmm acaba bir çeşit şövalye mi? Gece vardiyaları olanlardan.

O adamları toplarken ben de altınları topladım. Para bol olsa da burada bırakmak israf.

Hem gece daha uzun param olmadan ne yaparım.

Genç adam hepsini bağladı.

Kimliğimi biliyor.

Herşey bitince gelip selam verdi.

-Leydi Arendale'e saygılarımı sunarım.

Tamam bundan sonra bayılmak manasız.

-Kendinizi tanıtın.

Adam pelerinini açtı. Yanında getirdiği ışık sayesinde onu net bir şekilde girebiliyordum.

Şeftali rengi saçlar ve yumuşak bir görünüm. Hmm bu görüntü...

-Aah sen!

Bu orijinalden bir rahip. Gerçi sadece yoldan geçen biri. Yani kadın başrolle pek alakası yok.

Hikayede şöyle geçiyor. Tapınak azizenin ortaya çıkacağını öğrenince bir rahibi onu korumak için görevlendiriyor.

Bu nedenle bir rahibe kılıç eğitimi veriyorlar. Hikayede sadece var olduğu geçiyordu ama etkisi pek yoktu.

Peki bir rahip neden dışarıda?

Bu çocuğun özellikle fazla kutsal gücü olduğunu biliyorum. Ama dediğim gibi pek etkili olan bir karakter değildi.

Ona baskıcı bir şekilde baktım.

-Bay rahip.

Kimliğini tahmin etmeme şaşırmış gibiydi.

-Umarım buluşmalarımız gizli tutulur.

Gülümsedi ve cevapladı.

-Elbette.

Gülümsemesinden aynı şeyi benden de istediğini anlamıştım.

Demek ki bu karakter düşündüğüm kadar basit değil. Bu saatte dışarıda olması bunu kanıtlıyor.

Ama adı neydi hatırlamıyorum.

Ahh her neyse daha fazla zaman harcayamam. Günlük macera dozumu aldım.

Gülümsedim.

-Öyleyse sırrımız güvende ben gidiyorum.

Beni durdurdu.

-Leydim virüs Hakk yaptıklarınızı duydum.

Nereye bağlayacak?

-Yeni bir teknolojiymiş. Eğer... bilmeseydim...

Neyi? Son kısmı kendi kendine fısıldarmış gibi söyledi.

-Sadece halk için yaptığınız bu hareketten ötürü teşekkür etmek istemiştim.

Sonra bir kez daha gülümsedi ama bu gülümseme tüylerimi ürpertti.

Sanki gözleri içimi görüyormuş gibi.

Hemen arkamı dönüp ayrıldım.

Madamın yanına vardığımda oldukça geçti yani onunla çok kalamam.

Gelecek hamlelerimiz üzerinde tartıştık. Konuşma boyu eğlenir bir hali vardı.

Ahh hiç bir şeyi ciddiye almadığına ve sadece eğlendiği için yardım ettiğine yemin edebilirim.

Yine de işime yarıyor yani...

Haah. Derin bir iç çektim ve dışarı çıktım. Madam gazetelerle oynamaya devam edecek ve aynı zamanda ondan garndükü destekleyen soylular hakkında bilgi istedim.

Bilmekte fayda var.

Eve vardığımda çoktan saat beşe geliyordu. Uyumak için vaktim varmı ki?

Zaten yediden önce kaldırılıp giydirilmeye başlıyorum ve kahvaltıya yetişiyorum.

Yarın yolculuk olacağından... Dur sanırım kalkma saatim!

Yatağa atlamadan hızlıca pelerini bir kenarı fırlattım ve geceliğe geçip yatağa atladım.

Ardından kapı hızlıca açıldı ve hizmetçiler içeri daldı.

Woah. Tam zamanında.

Ama ben ne zaman uyuyacağım!?

_________
Yazar:Villainesssss