DÜĞÜN GÜNÜ

8. BÖLÜM

Ne diyordu o ? Arjin'nin korktuğu gercekleşmisti. Ne diyeceğini bilemiyordu. Şaka diyecekti ama Renas' ın hiç öyle bir yüzü yoktu aksine çok  ciddiydi. Onunla evlenirse tüm hayatı değişecekti. Yutkundu. Aşir'e baktı. Aşir halasına bakıyordu. Geri Renas'a döndü. Konuştu.

- Ne diyorsun sen ?

- Evlenelim , aşiretler birbirine girmişken evlenelim.

- Senin aşiretinn !!

- Senin benim mi kalmış. Arjin bak lütfen sadece sözde bir evlilik herkes bizi karı koca bilsi. Tamam her ne kadar sana aşık olsamda sana zorla sahip olamam değil mi ? Bakarsın zamanla sende beni seversin.

- Saçmalama Renas. Ne dediğinin farkında mısın ?

- Aşiretler birbine girmiş Arjin , yarın öbür gün senide evlendirecekler. Benimle evlen.

- Bu sizin aşiretinizin sorunu Renas beni dahil etme.

- Haklısın , ama seninin içinde mantıklı olmaz mı ?

- Bak bunun töresi , adeti var olmaz.

- Evet var biliyorum ama sende beni biliyorsun Arjin.

- Sadece ağaları susturmak için. Ben senden başkasıyla evlenemem.

- Bak sen iyice saçmalamaya başladın. Git bir duşa felan gir kendine gel. Ne bilim yap birşeyler.  Bunun için evlenemeyiz.

- Bana aşık değilsin belki ama seninde hisleri yok değil.

Arjin sinirle ayağa kaltı. Koltuk yastiğini alıp Renas'a vurdu.

- Sen ne sanıyorsun kendini. Manyak , sana olan hislerimi nerden çıkadın.

Renas gülerek konuştu.

- Hadi ama Arjin demin ne dediğini duymadım sanma. Demek bana birşey olursa ne yapardırsın ha.

Renas gülerek Arjin'nin elindeki yastığı çektı. Arjin, Renas'ın üstüne düştü. Arjin'nin nefesi kesilmişti. Renas'ın da. Renas Arjin'nin kalbinin atışlarına güvenerek konuştu.

- Ağzı başka kalbin başka söylüyor. 

Arjin ayağa kalktı. Yutkundu. Aşir' e yaklaştı. Renas onu dikkatlice izliyordu. Aşir ' in elinden tutup yürümeye başladı. Renas onu izlemekten keyif alıyordu. Onun heyecalandığını anlamıştı. Ayağa kalkıp Aşir' i kucağına aldı. Yanaklarından öptü. Onları yolcu edicekti fakat konuşamıyordu.
İçinden birşey söylemek gelmiyordu. Daha doğrusu ne söyleyeceğini bilmiyordu. Eliyle Arjin'e yol gösterdi. Arjin yürümeye başladı. Merdivenden iniyorlardı. Onları gören Kerem gururlandı. Şu an bir aile gibi gözüküyorlardı. Fakat bilmiyordu ki demin birbirlerine giriyorlardı. Renas heyecanla  aşağıya inen Arjin'e seslendi.

- Yavaş düşeceksin.

- Sanane gıcık.

Renas gülmüştü. Onu görünce kalbi daha hızlı atıyordu. Aşağıya geldiklerinde Arjin konuştu.

- Alsam mı artık Aşir'i ?

- Kalsın yerinden memnun gibi.

- Sen ver yinede alışmasın.

- Alışsın.

Renas elini cebine götürüp iki yüz lira çıkattı. Aşir ' in cebine koyucaktı. Arjin elini tutu Renas' ın sonra konuştu.

- Ne yapıyorsun ?

- Cebine harçlık koyuyorum.

- Manyak mısın , sormayacaklar mı bu para nerden geldi diye.