DÜĞÜN GÜNÜ

14. BÖLÜM

Renas , yol bilen anlamına gelir. Gerçektende yolunu bilen biriydi bizim Renas..

Baran'nın onayını almıştı şimdi ise Arjin'i alacaktı.

Kerem olayları sessiz ve şaşkın bir şekilde izliyordu. Fazla karışası yoktu.
Kerem arkadaşının kardeşini ilk gördüğünde güzel bir kadın demişti sadece , şimdi ise gönlümün güzeli diyordu. Kerem sadece bir anlık olarak adlandırdığı duyguyu artık her an hissediyordu. Sanırım Havin' e aşık oluyordu. Belki de olmuştu.

Ama Havin onun kardeşi sayılırdı. Sonuçta arkadaşının kardeşi. Onun için ondan uzak durmaya çalışıyordu. Fakat gönlü buna izin vermiyordu. Adeta Havin diye haykırıyordu..

Havin de farklı duygular hissettiği söylenemezdi..

Renas ile Arjin..

Düğünde görmüştü ağam onu aşık olmuştu. İlk görüşte yüreğine ateş düşürmüştü Arjin , Ağa'nın.

Renas Ağa önce ne kadar çabalasada Arjin ona bakmamıştı. Ama sonra..

Bakmış mıydı ? Sevmiş miydi ?

Bunu Arjin de bilmiyor..
Ne hissettiğini..

Arjin abisine sarılırken Renas içeride şaşkın bir şekilde oturuyordu. Bu mutluluk ne yapması gerektiğini unutturmuştu ona. Kapalı olan kapıya bakıyordu. Kerem de Renas'a bakıyordu. Renas durgunluğunu sona getirip harekete etti. Yavaşça ayağa kalkıp kapının önüne ilerledi kapının kolunu indirip açılmasına sebep oldu.

Karşısında sarılan kardeşleri görünce yüzüne dolan gülümsemeye engel olamadı..

Arjin abisine sarılmayı bırakınca Renas'ı gördü. Başını yere eğmiş zemini inceliyordu. Ayakta duracak hali yoktu onun için kapıyı tutuyordu.

Arjin bir şey söylememişti , söylemek istemiyordu.

Baran kardeşine bakarak " Hadi gidelim " dedi. Sonra Renas'ın Arjin'e baktığını görünce tekrar konuşarak " kalabalık yapmıyalım misafirleri çok zaten." dedi.

Baran'ı başıyla onayladı Arjin sonra abisinin koluna girip onu takip etmeye başladı.

Renas sevdiği kadın ve abisinin arkasından bakıyordu. Çok güzel bir ilişkileri vardı. Şu an abisinin kolundaydı fakat bir gün onun koluna girmesini de umuyordu.

Renas derin nefes alıp misafir odasına gitmek için adım attı. Kerem onu görünce hemen yanına gidip koluna girdi. Renas yürümekte zorluk çekiyordu. Daha iğleşmemişti , şimdi iğleşmesi zaten mucize olurdu..

Kerem yürümekte zorlanan arkadaşına bakıp " Hayırlı olsun kardeşim " dedi. " Allah devamını getirsin."

Renas ona iyi dileklerini dileyen arkadaşının kurduğu cülelerden sonra kendisi de konuşmak istedi fakat yarası acıyordu çok dolaşmıştı , kendini yormuştu. Yinede kısık sesle " sağol kardeşim" dedi.

Renas , Kerem'in desteği ile salona gelip yatağına oturdu. O oturunca Baran ve Bozan Ağa ayağa kalktı. Bir çok Ağa'nın elini sıkıp Renas'a geçmiş olsunlarını tekrar ilettiler.

Bozan Ağa Renas ' ın elini sıkıp " Geçmiş olsun , bir şeye ihtiyacın olursa ara " dedi. Sonra konuşmasının devamını getirdi " seni vuranın da cezasını keserler merak etme. "

Renas kendisiyle konuşan adama bakarak " Sağolasın ağam" dedi.

Baran ağa başını sallayıp yürüyünce Baran bu sefer Renas'ın elini sıktı. Çok sıkmıştı ki Renas'ın eli kızarmıştı.
"Geçmiş olsun , çabuk iğleş. " Renas elini sıkan adama baktı. Sonra Baran'nın sinirli olduğunu belli eden gözlerine. " Sağolasın ".