DÜĞÜN GÜNÜ

9. BÖLÜM

Sarılan ikili..
Furkan sarılan ikiliye bakıyordu. Gözleri başka yere bakamıyordu. Sadece kadının kim olduğunu görmek istiyordu ve bunun için Renas'ın çekilmesini bekliyordu. Açıkcası ona tuaf gelmişti çünkü daha önce hep Renas'ı sert tarafını görmüştü. Ama şu an Renas başkaydı. Hiç o tanıdığı kişi degilmiş gibi..

Sonunda Furkan istediğine ulaştı. Renas ve Arjin ayrılmıştı. Furkan kadının yüzünü görmek için çabalıyordu. Ve sonunda Renas'ın kenara çekilmesiyle kadını görmüştü. O kadını tanıyordu. Kim tanımazdı ki zaten. Furkan şaşkın bir şekilde Arjin' nin yüzüne bakıyordu. O kadın evet o kadın Arjin di , Arjin Bozdağ. Furkan ne alaka diye düşündü. Sonra aklına Renas'ın son zamanlarda Bozdağ'ların şirketine yatırım yaptığı geldi. Onlara çok yakın olmuştu son günlerde. Şimdi herşey ortaya çıkmıştı. Furkan göreceğimi gördüm diyerek arabasına binip gitti. Aklında o kadar çok tilki dolanıyordu ki hangisini yakalayacağını bilmiyordu..

Arjin , Renas ' ın göğüsünden kafasını kaldırdı. Sonra geri çekildi. Renas'a bakarak derin bir  nefes aldı. Renas ta Arjin'e bakıyordu. Renas'ın özlemi Arjin yanındayken bile bitmiyordu. Eğer Arjin'i yanından uzaklaştırmazsa beyninin bir daha söz sahibi olamayacağını biliyordu. Onun için aklını daha fazla öldürmeden onu gönderemek için konuşacaktı. Renas , Arjin'nin nefes kesen gözlerine baktı ve yutkunarak konuştu.

- Şimdi eve dön geç olması.

- Tamam.

- Dikkatli git. Sonra bana yeni işler çıkartma.

- Ne ?

- Şu aşk duygusu ne ağır birşeymiş. İnsan yaşıyan bir ölü gibi adeta.

- Ne diyorsun sen yine ?

- Dikkatli sür sonra yeni gelinle felan uğraşmayayım.

Renas bunu söylerken gülüyordu. Arjin sinirle Renas'a baktı. Renas anladı ve sırıtmaya başladı. Arjin konuştu.

- Zelal bekliyor gerek yok.

Renas bunu duyunca büyük bir kahkaha attı.

- Zelal..  Senin bu Zelal'le derdin ne ?

- Bir derdim yok sadece çok sinir bozucu biri. Ayıptır söylemesi kendisi beni çok kıskanır.

Renas Arjin'e yaklaşarak gözünün önüne gelen saçını kulağının arkasına koyarken konuştu.

- Öyle mi , çok güzel olduğunuz için olabilir mi acaba Arjin hanım.

Arjin utanmıştı. Renas'ın gözlerinin içine baktı. Kapkara gözleri sani bir boşluktaymış hissi veriyordu. Renas'ın elini tutarak konuştu.

- Ben gideyim , merak etmesinler.

Renas huzur içindeydi. Arjin'nin kokusu onun başını döndürüyordu. Bu güzelliğin kendisine çok zararlı olduğunu biliyordu. Korkuyordu onu kaybetmekten , bir daha onu görememekten , onu kaybettirecek herşeyden.. korkuyordu.
Kendinde değilmişcesine başını salladı. Onu onayladı. Sonra yutkunarak , kısık sesle konuştu.

- Bencede...

Arjin geri çekilerek arabasına ilerledi. Renas onun arkasından hayranlıkla bakıyordu. Arjin arabaya binip gitti..

Renas çalan telefonuyla kendine geldi. Arayan Kerem di. Derin bir nefes alıp telefonu açtı. Konuşmaya başlamadan Kerem konuştu.

- Nerdesin abi sen ?

- Geliyorum , noldu ?

- Abi Furkan arkandan çıkmış. Görmedin mi onu ?

Renas şaşkın bir şekilde konuştu. Telaşla konuştu. Onları görmüşmüydü yoksa. Arjin.. ona birşey yapabilir miydi ?