Geen leven zonder jou

Deel 34

Wolfs:
We kwamen thuis aan en fleur zat al op de bank ook de 2 agente Waren er ook nog. 'jullie kunnen wel gaan hoor'. de agenten knikken en gaan weg. samen met Eva ga ik naast fleur zitten. Eva legt haar hoofd op mijn schouder. 'wat was er gebeurd pap'. ' We zaten op een bankje en toen werd Eva ontvoerd'. er stromen tranen over Eva haar wangen. 'stt maar Eef'. 'fleur een kindje heeft het niet gehaald' zegt Eva huilend. fleur wist even niet wat ze moest zeggen. Ik zag wel verdriet in haar ogen. het was ondertussen al 4 uur s'nachts. 'kom zullen we maar gaan slapen? Eva knikt zachtjes. ook fleur loopt naar boven.

Als we in bed liggen ligt Eva met haar hoofd op mijn buik. Ik voel dat ze huilt.
'Eef wat is er schatje? 'Ik vind het gewoon zo verschrikkelijk dat ons kind dood is ik voel me zo'n slechte moeder'. 'Eef kijk me aan'. Ze draaide haar hoofd. 'jij bent geen slechte moeder onthoud dat'. ' het is verschrikkelijk wat er gebeurd is maar jij gaat bij ons kleine mannetje laten zien dat je een geweldige moeder bent'.'en tuurlijk zullen we ons andere kindje nooit vergeten maar we moeten door Eef door met het leven'. ' ik wil dat jij gelukkig word Eef '. Eef glimlachte naar mij en ik drukte mijn lippen op die van haar. 'ik hou van je schat'. 'ik ook.. . haat zin werd onderbroken door een binnen stormende fleur. 'wat is er aan de hand fleur? 'Hij hij hij was in mijn kamer'. 'wie was in jou kamer'. ' die man'. 'Wat moest hij van je? ' hij gaf me dit' fleur liet me een briefje zien. ' en ik mocht niets zeggen want als ik iets zei schoot hij me dood'. snel pakte ik het briefje van fleur. op het briefje stond.

Heey
Volgens mij ben ik al goed op weg er is er al een dood nog 4 te gaan en ik zal jullie zeggen dat gaat me ook wel lukken dat weet ik zeker.