TEMASSIZ DOKUNUŞ |+18

1.1 °GEÇMİŞ ÇOCUKLUK°

Bölüm 11: Geçmiş Çocukluk

Uzandığım yatakta ona doğru kayıp boynuna dokunmayı amaçlamıştım ki, konuşması beni durdurdu.

"Bence bu gece uzak dursak daha iyi. Ölme tehlikesini yeni atlattım."

Gözlerimi boynundan çekip yüzüne çıkarttığımda gözlerim tekrar ve tekrar sulanmaya başlamıştı. "Sana zarar vermek istemedim."

Ondan uzaklaşırken başımı yastığa yasladım. Sessiz sessiz ağlarken o bana sırtını dönmüştü.

Uzun bir süre sırtını izleyerek ağladım. Ayrıca uzun zamandır da bu kadar çok ağlamamıştım.

Yastıkta kayarak ona yaklaştım ve kolumu karnına uzatıp ardından sarıldım. Dudaklarım ensesine dokunurken konuştum. "Uyuyamıyorum."

Bedeni kasılsa da beni kendinden itmedi. Yastığın altında soktuğu ellerinden birini çıkartıp karnındaki elimi tuttu.

Başımı eğip alnımı ensesine yasladığımda ağlamam hâlâ devam ediyordu. Arada burun çekip hıçkırıyordum.

Ne kadar uzun süre ağladım o konumda bilemem ama bir süre sonra benden uzaklaşıp yönünü bana çevirdi.

Elleriyle yüzümün ıslaklığını sildi ve kolunu başımın altından geçirip beni kendine çekti. "Gel buraya."

Başımı boyun girintisine sokarken kolumu beline sıkıca dolamıştım.

"Yeter artık, izin vereyim ağlasın, dedim ama kendini harap ettin. Yapma Pınar."

Dudaklarımı boynuna bastırdım. "Özür dilerim, çok pişmanım. Yemin ederim, çok pişmanım."

Eli saçlarıma uzandı. Her telini okşadı resmen. "Tamam artık, geçti. Bana bunu yapmazdın, biliyorum. Sadece kabustu."

Kabustu.

"Uyuyamıyorum."

Alnıma değdi dudakları. "Biz de uyumayız o zaman."

Dirseğinin üzerine yükseldiğinde başımı yavaşça yastığa bırakmıştı. Önüme gelen saçlarımı çekip yanağımı yumuşakça öptü.

"Hadi, gel."

Yataktan çıktığında kaşlarımı çatsam da bende çıkmıştım. Ellerimi tutup beni sabah yaptığı gibi dibine sokarak sırtımı göğsüne yasladı ve birlikte yürümemizi sağladı.

Aşağı kata bu halde inerken mutfağa gelmiştik.

Burnumu çekerek konuştum. "Ne yapacağız burada?"

"Annemin ben küçükken yaptığı keki yapacağız seninle."

Sulanan gözlerimi silip sandalyeye oturdum. "Gerçekten mi?"