Siren

Mantık Duygunun Önüne Geçerse 🥀..

Belki de her şeye biz karar veriyorduk. Doğduğumuzdan beri sadece ölüme biz karar veremiyoruz . Geceleri bekleriz anılarımızı hatırlamak, çağresizliğimizi simgeleştirmek için. Geceler midir bize çağresizliğimizi ,yoksulluğumuzu , gerçekleri yüzümüze vuran , yoksa biz miyiz geceleri çağresizlik olarak simgeleyen ?
Üzüntümüzün de sorumlusu yine biziz , yaptığımız her şeyin -doğru ya da yanlış- sorumlusu biziz .
Kendi kafamızda kurduğumuz o "adalet " i aslında biz kendimize yönetiyoruz , beynimiz bize hükmediyor çünkü duygunun önüne ancak beyin geçebilir . Tıpkı mantığımızın önüne duygularımızı geçiremediğimiz gibi .. -ya da sadece bende öyle -

○●○●○●○●○●○●○●○

Kapkaççının daha gerçek kimliği ortadan çıkmadan o korkuyla başaçıkabilmek için yurtdışına kaçmaya karar vermişti -korku insana her şeyi yaptırır- biletini almış , valizini hazırlamış ve yola koyulmuştu içinde bir şüphe vardı , bir karartı nedenini anlamak için yol boyunca kendini hırpaladı durdu . Tam valizini servisin garajına yerleştiriyordu ki ne yaptığını işte o zaman anlamıştı . Gizlenmek için yaptığı onca emek , yakalanmamak için saklandığı o kulübe ve yine yakalanmamak -güya- içini rahatlatmak için gittiği New york bunların bir anlamı var mıydı ? Mantıkken yoktu , ama duygusal anlamda çok büyük bir anlamı vardı . Ve yine kazanan mantık ve beyin olmuştu , yine ve yine mantığımız duygularımızın önüne geçmişti .
Kapkaççı işte tam o an teslim olmaya karar vermiş , servise binmemiş aksine karakola doğru yürümeye başlamıştı , burada ise mantık ve duygu berabere kalmıştı . Peki ya şimdi ne olacaktı ? O hapishanede ne yapacak kimlerle konuşacaktı ? Yine mantığını konuşturdu " orada yatan herkes tıpkı senin gibi suçlu ; birisi cinayetten , birisi kapkaçtan , diğeri hırsızlıktan .. Orada ki kimseye güven olmaz ve unutma ki eğer biri senin yanına orada çok fazla yanaşıyor , konuşmaya çalışıyorsa anla ki onun sana iyiliği değil zararı dokunacak . Unutma susmak her zaman iyi bir fikir ve düşünmek için onlarca yılın olacak ... "
Bir anda duygusala bağladı ve duygularını konuşturttu ; " korkarak da olsa yaşıyorsun ya varlıklısın ailen destekçi. Ama karakola gidersen o hapishaneye gidecek ilk adımını atmış oluyorsun yani hayatını karartacak yolu ... Art mimarlık okumak istiyordun değil mi sicilin temiz olmadığı için seni mimar yapacaklarını mı düşünüyorsun ? Belki bi temizlikçi, belki bir çöpçü , zorda olsa bir bulaşıkçı . Hayatının geri kalanına böyle mi devam etmek istiyorsun herkes seni anarken "kapkaççı " mı desinler arkandan . Hapishanede belki 3 yıl belki 4 yıl yatacaksın ama 3 yılın veya 4 yılın sonunda cezan kalkmış , bitmiş olmayacak asıl zorlayıcı kısma başlayacaksın şimdi ki atacağın o adım seni gerçek hayatta çok zorlayacak bir geleceğin olmayacak kimse sana saygı bile duymayacak buna hazır mısın ? "

Mantığı buna hazırdı , peki o ? O buna hazır mıydı ?