Siren

Seni Görmekten Korkuyorum 🥀

Aradan aylar geçti , saatler günleri oluşturdu belki ama Bartu hiçbir şey yapamadı, korku onu sanki bir dehşete sürüklemiş , hatalarını telafi etmesi için emir veriyordu adeta, korku ve psikoloji onda kalıtsal etkiler bırakıyordu. Evet belki bir hafta sonra ölmeyecekti , bunun için şükrediyordu da zaten ama bir yıl çok uzun bir süre değildi. Sanki göz açıp kapayıncaya kadar on sekiz yıl geçmişti , bir yıl ise ..Onun için on sekiz yıl da bir yıl da aynıydı , hepsi göz açıp kapayıncaya kadar geçecekti zaten. O hala evden çıkmıyordu , asıl salaklık bu değil miydi zaten ? Göz açıp kapayıncaya kadar geçecek bir süreyi evde geçiriyordu . Açlık durumunu internetten söylüyordu , ailesi ona destek çıkmasa beş kuruşu olmazdı ya . Yine sınıfta kalmıştı zaten. Okumak onun neyineydi? Bir an düşündü , keşke Arda yerine ben ölseydim dedi . Doğruydu bir bakıma da onun bir geleceği vardı , ancak Bartu'nun ? Evde olalı 5 ay geçmişti , geriye kalan 7 ay onun neyineydi ki ?
Gece oldu kaçıncı geceydi bu evde geçirdiği ?
"Bartu "
"Tanıdık geliyor sesin . Kimsin sen?"
"Benim. Kafanı çevirsene"
"Göreceklerimden korkuyorum "
"Neyden?"
"Arda'yı görmekten"
"Ya ben Arda'ysam?"
"Korkuyorum "
"Benden mi?"
"Evet"
"Neden ki-" Kapı çaldı aniden önünde saçına her zaman ki gibi o saf örgüsünü yapmış ve boy atmıştı .
"Abi neden dışarı çıkmıyorsun? "

1 yıl sonra..
"Dışarı çıktım Derin ve bu benim için iyi olmadı.."

Son 1 gün . Son 1 can ...

Dışarı çıkmamalıyım . Ama bu ölümü ertelemek olur . Ölüm ertelenir mi ki ?
Bugün herkesi arayıp veda ettim . Ben ölmemeliydim . Hayallerim ölmemeliydi . Daha 18 yaşına yeni girmiştim ve reşit olmanın tadını çıkaramıyordum . Tam hayatıma yeni bir adım, bir sayfayla başlayacakken ölmek .. imkansızdı . Bir genç , bir yetişkin ölebilir miydi ? Bu yaşta . Onca yıl reşit olmayı beklemiştim . Yarın ise ölümü bekliyor olacaktım .

Derin'i aradım veda ettim bu filmde onun rolü yoktu , Arda'nın ablasının da ama belki ikinci filmimizde oynarlar kimbilir ? Hayat bir film değil miydi ? Tam ölmeye yakın tüm hayatımız şerit şeklinde önümüzden geçmiyor muydu ?