Zoraki Aşk

9. Bölüm Kurtulmuştum

Odaya çıktık ve üstümü banyoda değiştirdim. Dişlerimi fırçalamak için fırçayı elime aldığımda kapı tıklandı. "Küçük kız gelebilir miyim?" "Evet." Kaan kapıyı açarak içeriye girdi ve o da diş fırçasını aldı. Önce kendininkine sonra benimkine macun sıkınca gülümsedim. "Teşekkür ederim."

Dişlerimizi fırçalarken aklımda Cenk Bey'le ilgili bir sürü şey dönüyordu. Belki de o kadar önemli birşey değildi ama merak ediyordum. Kaan yüzüme su fırlatınca kendime geldim. "Napıyorsun ya?" "Ayakta uyuyordun..." Keyifle gülerken ağzımdaki köpüğü lavoboya tükürdüm ve avcuma su doldurup ona attım. Karşılık verdiğim için sinirlenince beraber ufak bir su savaşına başladık.

"Etrafa bak. Ne hale getirdin?" Elini üstüne sildi. "Gerçekten küçük bir kızsın. Altı üstü iki damla su atmıştım, sen su savaşı başlattın." Kaşlarımı çattım. "Seninle şu an didişmek istemiyorum Kaan. Şu paspası al ve yerleri sil!" Banyodan çıkarken arkamdan bağırdı. "Bana emir mi verdin az önce?!"

Üstümü değiştirdim ve kuruması için koltuğun üstüne serdim. Yatağa uzanıp gözlerimi kapatınca Kaan banyodan çıktı. Sinirle bana baktı ve sonra yanıma yattı. "Gerçekten tuhaf birisin." "Sen de dengesizin tekisin." Ona arkamı dönüp gözlerimi kapattım.

Gece bir gürültüyle gözlerimi açtığımda Kaan da uyanmıştı. "Neler oluyor Kaan? Hırsız girmiş olmasın, ya da mafya, ya da-" "Sus ve gidip bakalım." Ayağa kalktı ve perdeyi açtı, camdan bahçeye bakarken yataktan çıktım. Aşağıdan cam kırılma sesi geldi. Büyük ihtimalle hırsızdı.

Kaan kapıyı açtı ve ikimiz çıktık. Burak abinin de odadan çıktığını gördüm, bize baktı. "Bu sesler de ne?" "Hırsız olabilir abi." Zeynep abla da çıkmıştı. Ona baktım. "Zeynep abla sen Ece'nin yanında kal, biz bakarız." "Haklısın Afra, aşkım Ece'yle kal. Hemen gelirim."

Kaan ve Burak abi önde ben arkalarında merdivenden inerken salonun ışığının açık olduğunu gördük. Artık hırsız olmadığına emin olurken korkmaya başlamıştım. Aşağıya indik. Akif baba ve Sevim anne de oradaydı, önlerinde ise silahlı dört adam.

Korkuyla çığlık attığımda Kaan koluyla beni arkasına aldı. "Arkamdan ayrılma!" Salonun ortasına ilerledik. "Siz kimsiniz lan? Nasıl gece gece eve baskın verirsiniz?" "Güvenlikler nerede abi?" Burak abi bilmiyorum dercesine başını salladı.

Kaan'ın arkasından adamların yüzüne baktım. İkisini amcamın yanında gördüğüme emin olurken gözlerim kocaman açıldı. Amca bunu yapmış olma lütfen. Bu kadar ileri gitmiş olma.

"Kimin adamlarısınız lan siz?" Burak abinin gür sesiyle yerimde titredim. Sevim anneyle göz göze geldim, korkma der gibi baktı bana. Akif baba Sevim anneyle sıvışarak mutfağa girerken Kaan'ın arkasında ne yapacağımı şaşırmıştım.

"O ihaleden çekilecektiniz." "Çekilmedik lan, var mı bir diyeceğiniz? Hatta şöyle yapalım polis birazdan gelir, sohbet edelim beraber." Amcam nasıl bu kadar ileri gidebilirdi? Bu deli cesaretiydi adeta.

Polis sirenlerini duydum. Zeynep abla aramış olmalıydı. "Abi Afra'ya göz kulak ol, gerisi bende." Kaan önümden çekilirken kolunu tuttum. "Korkuyor musun küçük kız? Beni bekle." Kaan adamların yanına yaklaşırken Burak abi yanıma gelip koluyla beni sardı. "Gerilecek birşey yok Afra, bu konuda tecrübeli sayılırız." Burak abi bana güven verici bir şekilde gülümserken amcam konusunda kesin birşeyler yapmam gerektiğinin farkındaydım.

Polisler onları kelepceleyip arabaya bindirirken kısa bir ifade aldılar ve gittiler. Evdeki herkes derin bir nefes almıştı. Onların böyle korkmasına neden olan kişi benim amcam olduğu için üzgündüm.

Kaan yanıma geldi ve kolunu başımın üstüne koydu. "İyi misin?" "Evet." "Öyle mi? Az önce titriyordun?" Benimle eğleniyor muydu? "Tabi ki de korktum. Her gün silahlı adamlarla karşılaşmıyorum." "Burada kaldığın sürece bunlarla bazen karşılaşacaksın."