Oyun Bozan

°9

2 yıl önce

Hala az evvel gördüğüm kızın etkisindeydim. Ben ya Doruk Atakul. İlk defa bir kıza dibim düşmüştü. Yani sokaka ağızı ile kaba oldu biraz ama baya baya eridiğimi hissettim.
Batuhanın yanına gelmiştim ama resmen onlara odaklanamıyordum.

"lan hoopp ismail abi. Yeter lan biraz bize odaklan."

"pardon abi ya. Tamam dur sizinleyim. Şu iddia neymiş bakalım"

Batuhanın gülen yüzü hafif düşerken düşündüğüm şey olmamasını diledim. Ama efenin patavatsızlığı her şeyi açıklamıştı.

"bir kızın üzerine. İşte bilirsin tavlamak"

"lan yine mi"

Oturduğum yerden hızla kalkmıştım. Nefret ediyordum Batuhanın böyle şeyler yapmasında kaç defa kızları iddia malzemesi yapmamasını söyledim ama dinlemedi.

"bir dur Doruk ya"

"lan Batu kaç kez dedim böyle şeyler yapma bozuşacağız diye"

"yaa tamam abi durr"

"ohoo Batuhan sende hemen vazgeçtin"

"sus lan sende bir"

Efenin susması ile bakışlarımı tam Batuya çevireceğim sırada kaşları ile gösterdiği yöne baktım.

"aha geliyor yani hedefimiz"

Bu oydu. Sabah gördüğüm ve nefesimi kesen kız. Hayır hayır onun üzerinden giremezlerdi iddiaya falan. Akıllarını alırdım.

Hırsla Batuhanın yakasına yapışıp kendime çektiğimde o da şaşırdı.

"sakın Batuhan sakın. O kız olmaz. Hiç bir kız olmaz ama o, hiç olmaz duydun mu lan beni. O kız lan o. Sana az evvel bahsettiğim kız o. Yapma lütfen yapma"

Batuhan ellerimden kurtulup kendini düzeltti sonra da gülerek tamam dedi. Yapmayacağını dedi.
Efe yanımızda giderken ben sadece korku ile bakıyordum. Umarım böyle bir şey hiç olmazdı.

💕🤝🏻💕

Aradan bir kaç ay  geçmişti. Bir kaç ayda onu sık sık görmüştü. Çoğu zaman hiç beklemediğim anda karşıma çıkıyordu ama bazende ben merak edip takip ederdim. Ama amacım asla rahatsız etmek değildi. Zaten asla beni fark etmemişti de.

Bu sürede hakkında bir çok şey öğrenmiştim.
Mesela adı Asiyeydi. Kendiai kadar ismi de güzeldi.
Öğrenci yurdunda kalıyordu. Eğtim fakültesinde Matematik okuyordu.
Kampüste dersi olmadığı zaman gelirdi ve kitap okurdu. Muhtemelen çok seviyordu.
Ha bir de ağaçların altında oturup gökyüzünü de sık sık seyrederdi. Yalnızken hep kulaklıkla gezerdi. Kimseyi duymazdı.

Çok güzel bir gülüşü vardı mesela. Kahkaha atarken sanki dünyanın en güzel şarkısını dinliyor gibi hissederdim.

Bir gün Kampüste banklarda oturuyordum. Sırtım masa tarafına dayanmış dururken

Elimdeki kitabı okuyordum. Normalde kitap okumazdım sevmezdim. Ama Asiyeyi ne zaman görsem elinde kitap vardı ve bende merak edip onun okuduğu bir kitabı almıştım.
Canan tan piraye.

Normalde kitap okumak ve ben çok uzak ikiliydik. Çünkü sayısalcı adamdım ben. Ne alaka ben ve kitap. İşletmeyi bile sadece matematiği olduğu için seçmiştim. Ha birde babamın veliahtı olduğum için.