4. bölüm

216 9 2
                                    

Uyandığımda saat gece 3'dü yavaşca yatığımdan kalktım ve dışarı çıktım.  astronomi kulesine gitmeye karar verdim bu saatte kimsenin orda olacağını düşünmüyorum yavaşça merdivenlerden yukarıya çıktım düşündüğüm gibi burada kimse yoktu oturdum ve bacaklarımı aşağıya sarkıttım dışarıdaki hafif soğuk rüzgar ile tenime çarpıyordu bu içimin ürpermeme yetmişti. Arkamdan gelen ses ile yerimden sıçradım

H: " Selam Roze , bu saatte burada ne işin var? " dedi arkama döndüğümde Harry 'i görmemle rahatladım

R: " Selam Harry , uyku tutmayınca biraz hava alayım dedim senin burada ne işin var ? "

H:  Benimde aynı . Galba seni uyutmayan bir sorunun var ?

R: " aslında evet kimseye söyleyemiyeceğim bir konu var sadece Hagrid biliyor ve başkasına söyleyemem " dedim Harry dışarıyı izliyordu

H: " Bana her zaman anlatabilirsin biliyorsun seni her zaman can kulağı ile dinlerim "

R: " Biliyorum Harry ama bu konu ben ve Hagrid arasında kalmalı " dedim

H: bana sorarsan roze en azından yakın bir arkadaşına anlat bun un ben olmadığım bağriz ama baska biri olabilir gerçekten güvendiğin biri " dedi harry elleriyle oynamaya başlamıştı harry üzgünken bunu çok yapardı

Harry beni anlıyordu çünkü onunda sırları vardı . Harry hogvarsta ne kadar popüler olsa bile içine kapanık bir çocuktu abim hayattayken Harry sık bize gelirdi yada kovuk da toplanırdık abim öldükten sonra herkes çok değişti kovuk ta daha az toplanıyorduk ve herkes içine kapanmıştı harry 1 yıldır kendini suçluyor ve sık sık benden ve babamdan özür diliyordu . Annem ve abimden sonra babam çökmüştü ve beni genelde kovuğa bırakırdı ikizler ile çok iyi geçinirdim ron 'a hep şaka yapardık ben bunları düşünürken büyük bir sessizlik olmuştu bu sessizliği Harry bozdu

H: " Hadi roze geri dönelim hava soğudu " dedi

kalkıp bana elini uzattı haklıydı soğuk şimdiden bedenimi mayıştırmış ve rahatlatmıştı hogvarts 'a vardığımızda vedalaşmıştık aklımdaki tek soru geçmişe gidip abimi nasıl kurtaracağım dı bunu düşünürken odama varmıştım yavaşca kapıyı açıp kendimi yatağa attım aklımdaki derin düşünceler ile uykuya daldım

(bölüm çok kısa oldu üzgünüm)

( 329 kelime )

/.GEÇMİŞ.\ Tom marvolo riddleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin