LUNA (Girl×Girl) (COMPLETED)

L U N A - XI

"Alam kong nagguguluhan kapa sa ngayon. Soon you'll understand what I'm trying to say---"

"No!" Putol ko rito. "Ikaw ang hindi nakakaintindi sa 'ting dalawa. She's my mate. And I wouldn't do anything just to hurt her!"

"Dammit Luna! Makinig ka muna sa 'kin pwede ba? You can't have a mate neither can I! Naiintindihan mo ba yon?!" Frustrated nitong ika.

"Pwes ipaintindi mo sa 'kin kung bakit?!" Katulad nito ay ubos na rin ang pasensya ko.

Bahagya itong napatigil. Bakas ang pag-aalinlangan sa mga mata nitong nag-iwas ng mukha. Napatagis rin ang mga bagang nito.

"Because we're cursed," mahinang sambit nito.

"What?" Mas lalo lamang akong nagguguluhan sa naging sagot nito. "Of course we're cursed!" We're werewolfs-- a lycan. God cursed us into a different kind, a rare specie with an extraordinary strengths and abilities, an immortals.

"You're not getting into it, Luna. To continue this race the next in line must be a pureblood lycan and there's no one left except us," nanlulumong ika nito na ikinatigil hindi lang ng paghinga ko.

+++

D A Z A

I DON'T KNOW what's happening to me. Kani-kanina lang ay gumaan na ang pakiramdam ko pero nang makauwi ako ay bigla na lamang akong hindi mapakali. Na tila ba punong-puno ng galit ang puso ko. God! I can't explain what I'm feeling right now.

"You know I can stay," I heard Eliz says. Nasa loob ng bahay kami ngayon. Inihatid niya ako sa kadahilanang sobra-sobra raw itong nag-aalala.

"You serious about that?" Taas-kilay kong sabi. I really want her company tho pero alam kong mas kailangan na rin nitong umuwi.

Nakarinig ako ng marahang paghugot nito ng hininga saka ito napapakagat ng labi. Naka-confine raw kasi ngayon ang daddy nito only to find out na may iniindang sakit na pala ito, stage 3 lung cancer. I feel embarrassed about what happened kasi dumagdag lang ako sa problema nito.

"I'm okay now." I lied. Ayokong dumagdag pa sa mga alalahanin nito. "Come here." Lumapit naman ito na ikinangiti ko. "Everything's going to be fine."

"Ako dapat ang magsabi niyan sayo, gaga!" Nakairap nitong turan.

Napatawa naman ako ng bahagya. Alam ko naman na alam niya kung para saan yong sinabi. But knowing Eliz? Kanina ko nga lang nalaman ang tungkol sa sakit ng ama nito. Kung di pa sila nagkasagutan ni Ren ay hindi namin maririnig ang tungkol sa Daddy nito.

"Call me, okay?" Anito.

I nod. "See you tomorrow."

"Yeah." Sabay kindat nito. "You take care of yourself, okay?" Napatango ulit ako rito. "I gotta go," pamamaalam nito matapos humalik sa pisngi ko. Hinatid ko na muna ito palabas ng bahay saka hapong napasandal sa hamba ng pintuan habang pinapanood ang papalayo kong kaibigan.

"I couldn't even tell her about what really happened inside the clinic," naiiling kong ika sa 'king sarili saka napabuga ng hangin.

Matapos maglinis ng katawan ay agad na akong sumampa sa kama. Medyo busog pa naman ako sa dami ng pagkaing nakain ko kanina kaya hindi na ako kumain pa ng dinner.