L U N A - X

458 22 0
                                    

LUNA



'Argus.'


'Argus, talk to me!' Naiinis kong ika. Kuyom ang mga kamao, mahigpit akong napahawak sa barandilya. Kasalukuyan akong nakatayo sa rooftop at malayang nakatanaw sa kabuuan nitong unibersidad.


'What is it, child?' Nakaramdam ako ng ginhawa nang sa wakas ay marinig ko ang boses nito. Argus is my inner wolf. It's been a while mula nung nakipagcommunicate ako dito. Kung hindi lang sa mga narinig at natuklasan ko kanina ay hindi ko kakausapin ito. To be honest, we have this rare kinship. But I know, he's always there.





'She heard you. Did you just communicate with a human?' Nagguguluhang tanong ko.

'Óchi. Allá boreí na akoúsei ti léo,' he answered. (No. But she can always hear me)




'How's that possible?' Di makapaniwala kong utas. Not unless... Sa halip na sagutin ako nito. A sudden, involuntary memory of event flashed through my mind.

Bigla ay nanlamig at nanginginig ang buong kalamnan ko matapos kong matuklasan at mamalas kung ano ang ginawa nito- of course it wasn't me who did that night. Kaya nga ganoon na lamang ang pag-angal ko upang humingi ng tawad sa mga Hawkins. Tinakot ko lang naman ang Ivan na yon at binigyan ng leksyon. Then, after that, Argus completely took control my wolf sane without my consent and that's the first. Paggising ko ay namalayan ko na lang ang isang walang malay na babae sa aking harapan. Sa pangyayaring iyon, halos mahimatay ako sa sobrang taranta sa kaisipang nakapatay na pala ako ng hindi ko namamalayan and to think that its a human.





'What the hell did you do?!' Nanggagalaiti kong asik dito. Halos hindi pa rin ako makakapaniwala kung papaano't naggagawa niya iyon without letting me know.



'Trust me, child. Ékana ó,ti kalýtero gia séna,' anito at tila hindi man lang naapektuhan sa galit ko.




"For my best?! Fuck, Argus! She's a human! You couldn't just mark a freaking human!" Di mapigilan kong sigaw rito. Inis na napahilamos ako ng mukha. Wala sa sariling nagpabalik-balik ako ng paghakbang sa king kinatatayuan. 'Why didn't you tell me this? Why now? Kung hindi pa kita tinanong ay hindi ko pa malalaman. Damn you, Argus!' Nanggagalaiti sa galit kong singhal rito.




'Arketá!' He growl. Katulad ko, ramdam ko rin ang pamumuo ng galit nito. 'Don't ever test my fury, child.' Banta nito na ikinatigil ko.'Trust me. I know what I'm doing. And that human is not just any human. She's our sýntrofos,' bakas ang aliw at kasiyahan sa boses nitong ika bago nito tuluyang pinutol ang pag-uusap namin.




Walang nagawa na napahugot na lamang ako ng malalim na paghinga. "Fuck! Fuck!" Binalot ng inis at galit ko na nalang na pagmumura sa 'king sarili.





One of the reason kung bakit hindi ako malapit sa inner wolf ko ay dahil masyado itong arogante at egoistic. Madalas ay hindi kami nagkakasundo sa iisang bagay. But then, Argus is the strongest wolf among lycan kaya masuwerte ako sa bagay na yon. He made me strong. At sa lahat-lahat ng may inner wolf, sya lang ang bukod tanging naiiba. Like, he's a he. He supposedly a female wolf but it turns out I became a male wolf whenever I shift.



But damn.

Ngayon ay malinaw na para sa 'kin at kung bakit ako nakakaramdam ng ganito. Besides I'm aware of her being my mate. And that pull whenever she's around. The way her heart beats rapidly, the moment she had a panic attact, those anxieties. I am aware all of it. The thing is, whenever I tried to hinder it the more stronger the pull is. And I can't do anything to stop it. I can feel the bond is getting strong the moment I held her in my arms.



LUNA (Girl×Girl) (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon