LUNA (Girl×Girl) (COMPLETED)

L U N A - XV

"Sav! Watch out!"

I heard a loud thud na siyang tuluyang ikinapukaw ko.

"Goddamit!"

Mahinang boses na ika ng babae. Napabaling ang tingin ko sa pinagmulan nito at agarang napatayo. Nanlaki kaagad ang mga mata ko nang makilala ko ito. Putok ang labi nito at boridong nagpagpag ng mga alikabok sa suot na damit.

"What is she doing here?!" Asik ng pamilyar na boses. Awtomatikong napapagawi roon ang mga tingin ko.

Luna. Nakatayo ito at nanlilisik ang gintong mga mata nitong nakatutok sa direksyon ko. Kapansin-pansin rin ang panglalabas ng mga pangil nito. Nakakuyom ang kanyang mga kamao sa sobrang panggigigil. Poot at galit. Ang tanging mababasa mula sa mga mata nito.

"Luna. Calm down will you? She has nothing to do with this!" Si Ivan.

Naka-topless ang binata habang pilit niya itong pinapakalma. Bakas rin ang mga pasa at sugat sa katawan at punit-punit nitong pantalon na ikinasinghap ko.

Are they fighting? Sapagkat nagguguluhan, pinilit ko pa ring salubungin ang nagbabagang mga tingin ng babaeng kulang na lamang ay lapain ako ng buhay sa talas ng mga titig na ibinibigay nito.

Since when did she woke up? And how come I didn't know this? It's been three hela days mula nung malaman ko kung ano't sino ito and those incidents. At sa loob ng tatlong araw na iyon ay kasa-kasama ko rin ang mga ito. Marahil sa sobrang pagod at stress, idagdag pa na sobrang puyat rin kaya siguro napapahaba ang tulog ko. Katunayan, ngayon lang talaga ako nakatulog coz I can't bear the thought of Luna hating me. And this vamp, I couldn't even trust her with my life. Baka matuluyan ako kung sakaling malingat ako. But, at least Ivan is with me. He always make sure na safe ako. Pero ayoko pa ring maging kampante.

And now, Luna finally awake. Guess, I'm in trouble.

"I-Ivan..." Nanginginig ang mga labi kong pagsambit sa kaibigan ko. Pinuno ng takot ang ngayo'y namamayani sa puso ko.

Ang makita si Luna sa ganitong kondisyon, tila kandila ako na unti-unting nauupos. She's really really mad. At alam ko kung para saan ang galit na iyon.

"No! She's a murderer!" Akusa nito na ikinalumo ko. Para akong itinulos sa kinatatayuan ko buhat nang marinig ang mga salitang binitawan nito. Murderer. Of course, she knows. Nawawalan ng mukha akong nagbaba ng tingin.

"No! Luna. Listen to me. She didn't even know anything of it! Believe me she's innocent!" Depensa ni Ivan sa 'kin na ikina-asik ng isa.

"L-Luna..."

"Don't tolmás kiólas." Binalot ng poot nitong ika.

I still don't understand what she 's saying tho. Pero bakas ang pagkadisgusto sa nanunumbat nitong mga mata. Ramdam ko na rin ang panunubig ng mga mata ko. Pakiramdam ko kasi libu-libong aspili ang ngayo'y tumutusok sa dibdib ko. I can't bear to look at her now. Coz the thing is, I understand what she feel. Those hatred and pain, it makes me sick.

Nanghihina ang katawan ko na napapaupo akong muli. Luna hates me. 'Of course, what do you expect? Her whole family are dead' my mind says.

"Sav, take her away," mando na lamang binata. He sympathetically look at me. But-- who's Sav anyway? Wala sa sariling naitanong ko naman. When he look at the girl beside me. Doon ko lang din napagtanto kung sino ito.