Fault/Chanbaek

eight

Hastanenin hemen önünde duran araba ile hızla indi Chanyeol arabadan. Kucağında Baekhyun vardı. Gözlerini kapatmış, derin nefesler almaya çalışıyordu.

Canı çok yanıyordu, gözleri sürekli doluyordu. Onları uzaktan izleyen bedenden habersizdi ikiside.

Chanyeol koşar adımlarla girdi içeriye. Baekhyun'u getirilen sedyeye bıraktığında titrek bir nefes verdi. "İyi olacaksın." Kendini ikna etmeye çalışıyordu. Onlarla birlikte ilerlemeye başlayan hemşireye sordu hızla. "Bu kadar acı çekmesi normal mi?!"

Hemşire hızla cevapladı. "Çok normal beyfendi. Eşiniz iyi olacak. Kontrollerini yaptıktan sonra hızla sezeryana alacağız."

Muayene odasına girdiğinde Chanyeol dışarıda kalmıştı. Baekhyun gözlerini açıp ona bile bakamamıştı. Titreyen eli ile sıkıca tutmuştu sadece elini.

Chanyeol hala elinin varlığını avucunun içinde hissediyordu.

Gözlerini kapadı yavaşça. "İyi olacaksın güzelim. İyi olacaksın." Eli cebine gitti. Telefonunu çıkardığında bakışları bir kaç saniye ekranda gezindi.

Jongin'e haber vermesi gerekiyordu.

Zorlukla yutkundu. Hızla ismine tıkladı ve aramaya başladı. Çalmayan telefon ile duraksadı. Ulaşılamıyordu.

Kaşlarını çattı hızla. Sehun'a döndü. "Jongin'in nerede olduğunu biliyor musun?" Sehun hızla telefonunu çıkardı. "Bir saniye."

Sehun başka birini ararken Chanyeol hatsane koridorunda ağır adımlarla yürümeye başlamıştı. Baekhyun'un sesleri buraya gelmiyor olsa da hala acı çektiğini biliyordu.

Kalbi bunun acısı ile kıvranıyordu.

Sehun telefonunu kapattığında hızla döndü patronuna. "Bay Do'nun evinde patron." Chanyeol elindeki telefonu sertçe sıktı.

Baekhyun burada acılar içinde kıvranıyordu. O gidip Baekhyun'un arkadaşını mı beceriyordu yani?

Her şeyden haberi vardı. Jongin'i her daim izleyen kişilere sahipti. Kyungsoo ile olan ilişkisini biliyordu.

Baekhyun'a söylemek istemişti, ama hamileydi. Öğrendiğinde bebeğine bir zarar gelmesinden çok korkmuş susmuştu.

Bebek doğduğunda susmaya devam etmeyecekti. Sedye ile dışarı çıkarılan Baekhyun'u gördüğünde söyleyeceği her şeyi bir kez daha yuttu ve hızla yaklaştı ona.

"İyi misin?" İlk sorusu bu olurken Baekhyun başını sallamıştı sadece. "İyi olacağım." Diye mırıldandı sonrasında. Chanyeol sertçe yutkundu. "Jongin'e ulaşamıyorum şuan ama haber vereceğim. Gelecek o da. Merak etme."

Baekhyun başını yeniden salladı. "Sen buradasın." Dedi sonrasında. "Ben iyiyim."

Chanyeol dolu gözlerle gülümsedi. "Uyandığında burada olacağım. Bebeğin iyi olacak. Söz veriyorum." Ameliyathanenin kapısı kapandığında Chanyeol kendini hızla hastane koltuğuna bıraktı.

Titreyen ellerini nereye koyacağını bilmiyordu. Bu hiç çok farklıydı.

Ne hissedeceğini bile bilmiyordu.

///////////////////

Jongin bakışlarını tavanda gezdirirken derin nefesler alıyordu. Yanında uzanan Kyungsoo ona doğru dönmüş, yumuşakça gülümsüyordu.

"Neden sana hayır diyemiyorum?" Diye mırıldandı Jongin. "Neden sen çağırdığında kendimi senin yanında buluyorum?"

Kyungsoo'ya döndüğünde derin bir nefes verdi. O sırada aklına bu eve gelirken kapattığı telefonu geldi. Kendine bir kez daha kızdı Jongin.