Gizli Aşk (BxB)

9. Bölüm☘

Sabah baş ağrısı ile uyandım. Başım çatlıyordu resmen. Saate baktığımda saat 7:00'di. Hemen hazırlanıp mutfağa indim ve bur tost yaptım. Tostu yedikten sonra ağrı kesici içtim. Başım çok ağrıyordu. Resmen öldürecekti. Ayakkabılarımı giyip okulun yolunu tuttum. Okula geldiğimde hiç etrafıma bakmadan sınıfa girdim. Sınıfa girdiğimde Mete yine o çocuklaydı. Gözlerimi kapattım ve yerime oturdum. Selim yanıma geldi. "Lan pezevenk. Gebertcem oğlum seni!" diye bağırıyordu. "Selim siktir git. Uğraşamam." dedim. Başım ağrıdığı için uğraşamam. "Uğraşamazsın zaten. Hadi lan. Uğraşsana oğlum." dedi ve eliyle ittiriyordu. Kafamı kaldıracak halim bile yoktu. Halsiz bir şekilde ona baktım. Mete de yanımıza geldi. "Selim yapma, tamam." dedi Mete onun kolunu tutarak. Kalbim sızlıyordu. Mete bu cümleyi söylerken bana bakıyordu. Sanki bana üzülmüş gibi... "sonra görüşeceğiz." dedi ve Selim gitti. O sıra kafamı sıraya gömdüm. Omuzumda bir el hissettim. "İyi misin?" bu Mete'ydi. "İyiyim." dedim kısaca. "İyi görünmüyorsun." dedi sakin ama hüzünlü sesiyle. Kafamı kaldırdım ve kaşlarımı çattım. "İyiyim Mete. Tamam mı? İyiyim. Gitsene neden benimle ilgileniyorsun? Arkadaşlığımızı sonlandırmıştın hani? Böyle yaparak canımı yakıyorsun Mete..." son cümle fısıltı olarak çıktı. Mete hemen başka bir yere baktı. "Ömer..." bir şey diyemiyordu. "Haklısın." dedi ve kalktı. Yerine gitti. Gözlerimi sımsıkı kapattım. Dokunsalar ağlayacaktım. Kalbim acıyordu. İlk defa böyle hissediyordum. İlk defa aşık olmuştum ve ilk defa acı çekiyordum. Aşk acısı, çin işkencesine bile bedel. Dolu gözlerle camdan dışarıyı izlemeye başladım. Gözümden yaş akmasın diye kafamı gökyüzüne kaldırdım. Gözümdeki yaşlar tekrar yerine oturunca rahatladım. Herkesin içinde ağlayamazdım. Sonra hem güçsüz hem de ezik görüyorlardı. Görmeseler bile "ne oldu? Niye ağlıyorsun?" sorularını sorup duruyorlardı. Hiç çekemem. İlk ders tarihti. Seviyordum bu dersi ama bunu bile dinleyecek kafada değildim. Ders boyunca kafamı sıraya gömdüm. gözlerimle etrafı izliyordum. Gözlerim birisine kaydı. Orta sıranın arka tarafında oturan Mete. Beni izliyordu. Niye izliyordu ki bu şimdi? Ne yapmaya çalışıyordu? Daha fazla canımı yakmaya mı çalışıyordu? Yanıyordu zaten, daha fazla yanmasın.