RÜYA MAHALLESİ

8. Bölüm

Keyifli okumalar💕

Bu arada bu hesapta iki kişiyiz. Aleyna olan admin yani ben yazıyorum kitabı.

Gözlerinde kapılı kaldım ne demekti?
Gözleri çok hoşuma gidiyordu. Oturup saatlerce bana baksa, ben hiç usanmadan onun gözlerini izleyebilirdim. Sahi annemin gözleri de öyle değil miydi? Evet,öyleydi. Ama onun gibi değildi işte. İnsanın bakınca içi gidiyordu.

Aklıma gelen şeyle huzursuz oldum. Bana bunları söylemesi kalbimin hızlanması sağlamıştı. Beni mutlu etmişti ama bu adamın sevgilisi yok muydu? Bir iki adım kendimi geriye çektim. Bunu beklemiyor olacak ki elleri düştü.

"Neden bunları söyledin?" Dedim. Derince bir iç çekip konuştu.

"Bilmiyorum. Sadece... Bilmiyorum ben," dedi. Konuşmasını bekledim. Ama susarak karşımda gözlerime bakıyordu. Sessiz kalması sinirimi bozmuştu.

"Baran... Senin sevgilin var. Yani ben anlamıyorum, söylediğin şeyler kafamı karıştırıyor," dedim.

"Haklısın," dedi

Haklısın, evet haklıyım. Lanet olsun ki haklıyım. İçerisi cayır cayır yanıyorken beni üşüme tutmuştu. Kollarımı kendime bağladım. Karşımda ki adama daha fazla bakmadan arkamı dönüp yanından uzaklaştım. Gerçekten neden sürekli bara gelip duruyorduk ki? Tek de bırakmıyorlar ki bizi.

Masada duran çantamı alıp kızların yanına gittim.

"Hadi gidelim," dedim.

Kızlar somurtarak bana bakıyorlardı. "Yaa neden şimdi ki? Biraz daha kalsak," dedi Melis.

"Siz kalın ben gideyim o zaman,"dedim.

"Olmaz öyle şey, beraber geldik,beraber gideceğiz," dedi Sude.

Kızlarda çantalarını aldılar. Aleyna sarhoş olmadığı için Melis'in arabasını o kullanacaktı. Sude, abime de haber verelim diye mızmızlanınca kısa bir mesaj attı. Aleyna arabayı daha dikkatli ve daha iyi sürüyordu. Camlar full açıktı. Rüzgar saçlarımı geriye ittiriyor,enseme soğuk soğuk değiyordu. Daha demin olanları getirdim aklıma. Yaşanması bana oldukça rüya gelen, mutluluktan havaya uçacağım şeyler yaşandı. Evet ama kısa bir süre bu bilinçle mutlu oldum. Bana söylediği sözler... Bu sözleri sevgilisine de de söylemiştir. Belki de sarhoşluktan beni o sanmıştır.

Sessizce akıp giden yolu izledim. Yaşadıklarım ruhumu daraltıyordu. Nefes almak zor oluyordu. Yolda sessiz sessiz giderken Aleyna birden arabanın hızını düşürdü. Önüme baktığımda üç beş tane transporter araba, bir kaç tane de siyah spor araba vardı. Gideceğimi yönü değiştirmeden aynı kavşaktan ilerliyoruk. Aleyna'nın ne yapmaya çalıştığını anlamamıştım.

"Sağ kavşaktan gitsene. Bak sol taraf bayağı kalabalık," dedim. Aleyna dediğimi umursamayarak aynı istikamette gidiyordu. Ne önümüzde ne de arkamızda araba vardı. Kız delirmiş gibi arabayı üstlerine sürüyordu.

"Kız! Çeksene sağa arabayı! Niye duran arabaların üstüne gidiyorsun?!" dedi Melis.

"Neden yolumu değiştirecek mişim? Onlar trafiği tıkayacaklarına, başka yere geçsinler. Ben yolumu değiştirmeyeceğim!" Dedi kararlı ses tonuyla.

Oflayarak önüme bakmaya devam ettim. İyice o arabalara yaklaşmıştık. Bir kaç kişi yönünü bize çevirmiş bakıyorlardı.

Aleyna iyice yavaşlayarak yanlarında durdu.

"Hey kardeşim! Trafiği niye tıkıyorsunuz? Çekilin, açın yolumu geçeceğim," dedi Aleyna.

Adamların hepsi kaşlarını çatmış bize bakıyorlardı. Birisi öne doğru gelip konuştu. "Sağ taraftan gidin lütfen. Gördüğünüz gibi ufak bir işimiz var. Keyfimizden durmadık burada."