kimetsu no yaiba † texting

9

Sabito sinirden kıpkırmızı olmuştu. Yumrukları sıkıp kendini durdurmaya çalışıyordu fakat bu onu oldukça zorluyordu.

"Bula bula bu adamı mı buldun gerçekten anne?" 

"Bay Kocho ile alıp veremediğin ne var Sabito?" 

Sabito derin bir nefes verdi. 

"Bu adamın kızı Kocho Shinobu, bencilin teki."

"Düzgün konuş."

Bay Kocho yükseldi. Lakin Sabito pek de kâle almadı. 

"Bu adam ve kızları ile aynı evde yaşamak zorunda kalırsam bil ki anne, oğlunu hayatından silmek zorunda kalacaksın."

"Sabito saçmalama! Bu ne ukalalık?" 

"Ne anladıysan o. Ben o Shinobu denen kızla değil aynı evde yaşamak, görüşmek bile istemiyorum."

"Sadece 16 yaşında bir çocuksun. Sen ne yaşamış  olabilirsin?"

Sabito annesinin sorduğu soruya cevap vermeden oturma odasından ayrıldı. Sinirle odasına girip kapıyı sertçe kapattı ve elleri ile yüzünü sıvazladı. 

O odaya girdikten hemen sonra ablası kapıyı çalarak içeri girdi. 

"Konuşmak ister misin tatlım? Belli ki o kızla kötü şeyler yaşamışsın."

Makamo Sabito'nun yatağa oturmasına yardımcı oldu. 

"Hadi anlat bana."

Sabito ablasının dizlerine uzanıp konuşmaya başladı. 

"O kız... Anlamadığım bir sebepten üzerime saçma sapan iftiralar atıp Giyuu ile aramızı bozmaya çalıştı. Nedenini bilmiyorum. Sadece çok sinirlendim. Onunla aynı evde yaşamak zorunda kalırsam peşimi bırakmayacaktır. İlla ki bir kusurum, bir hatamı bulup Giyuu'ya yetiştirecektir."

Makamo eli ile erkek kardeşinin saçlarını okşadı. 

"Kıyamam sana. Bu aramızda kalsın. Annem bunu geçerli bir sebep saymayacaktır."

"Ne yapmam gerekiyor abla? Gerçekten o Shinobu denen kız Giyuu'yu ikna ederse ne olacak?" 

"Kötü şeyler düşünme Sabito. Giyuu'nun sana inanacağından eminim. Ayrıca elimden geldiğince yardım etmeye çalışacağım."

"Çok teşekkürler abla. Şey... Shinobu ve ablasının ne zaman geleceğini biliyor musun?" 

"Annem gün içinde gelecekler dedi. Belki birazdan gelirler." 

Sabito yüzünü astı. 6 gün boyunca onunla tek kelime dahi etmemişti. İstemiyordu, yüzünü görünce midesi bulanıyordu. 

"İşleri daha da zorlaştırmamak için aşağı inmelisin Sabito. Eğer böyle inatlaşmaya devam edersen annemi ikna etmek daha da zorlaşır."

Sabito ablasına hak verdi. Beraber oturma odasına geri döndüler. Sabito annesinden uzak bir yere oturdu. 

Yaklaşık yarım saat boyunca sohbet ettiler. Fakat Sabito hiç bir şekilde dahil olmamıştı sohbete. Yarım saatin ardından kapı çalmıştı. Makamo kapıyı açtığında Shinobu ve ablası çıkmıştı karşısına. Kenara çekilerek içeri girmelerine izin verdi. 

Shinobu ve ablası Kanae kendilerini tanıtıp boş yerlere oturmuşlardı. Bay Kocho kalın sesi ile konuştu. 

"Hepinizin iyi anlaşacağını eminim. Aranızda yaş farkı da yok neredeyse. Kafalarınız aynı çalışır."

"Hayır. Shinobu'nun kafası çalışmıyor."

Sabito'nun yüzünü buruşturup söylediği şeye karşı annesi cevap verdi. 

"Sabito haddini aşma."

"Bay Kocho, kızınız harika rol yapıyor. Neden onu bir kursa gönderiyorsunuz?" 

"Sabito fazla oluyorsun!" 

"Biliyor musun anne? Gram umursamıyorum." 

"Sabito böyle devam edersen-" 

"Evden mi atacaksın? İşimi gelir. Hatta kendim gidiyorum şimdi. Saçma ailevi dırdırlarınızı çekemeyeceğim."

Sabito ani bir şekilde ayağa kalktı. Odasından üç beş eşya alıp evden çıktı. 

Sokakta öylece yürüyordu. Aklına yapacak bir şey gelmiyordu. Biraz düşündüğünde Giyuu'ya sürpriz yapmaya karar verdi. 

Giyuu ona adresini verdiğinden bir otobüse binip kolayca bulmuştu evini. Heyecanlıydı. Terleyen ellerini ovuşturdu. 

Zile basıp kapının açılmasını bekledi. Çok geçmeden kapı aralanmıştı. Dağınık saçları ve uykulu gözleri ile bir adet Giyuu Sabito'yu süzüyordu. Haline bakılacak olunursa ya uykudan uyanmıştım ya da uyumak üzereydi. 

"Semi uyandırdım mı? Çok özür dilerim."

"Uyumuyordum."

"Emin misin? Haline bakacak olursak yeni uyanmış gibisin." 

"Uyuyamıyorum."

Sabito kaşlarını çattı. 

"Neden?" 

"Bilmiyorum. Uykum var fakat uyuyamıyorum. Sen niye geldin?"

"Neler olduğunu bir bilsen..." 

"İçeri gel."

Giyuu oturma odasına geçti. Sabito da peşinden geldi. 

***

Sabito olan biteni Giyuu'ya anlattığında çocuğun hayrete düşmesine neden olmuştu.

Turuncu saçlı genç koltukta oturmuş oturma odasını inceliyordu. Giyuu lavaboya gitmişti.

Salonu turlarken ayağı ile bir şeye çarpınca durdu. Koltuğun altına sıkıştırılmış siyah bir poşetti bu. Sabito şüphelendi ve poşeti çıkardı. İçine baktığında bir kaç fotoğraf ve bir zarf gördü. Poşette onları çıkaracağı esnada Giyuu'nun adım seslerini işitip tekrar koltuğun altına sıkıştırmak zorunda kalmıştı poşeti. İçindekilerin tam anlamı ile ne olduğunu görememişti.

---

Zor şartlar altında yazılmış bir yb..
Kötü olduysa kusura bakmayın. AREFE TEMİZLİĞİ YAPIYORDUM 💀