[ Unicode ]
“ ကို! ဒီကိုခဏလာပါဦးဆိုနေ ”
“ လာပါပြီခင်ဗျ ”
အလုပ်ပိတ်ရက်ကလေးမှာ ဇနီးဖြစ်သူနောက် တကောက်ကောက်လျှောက်လိုက်ကာ ပျော်မြူးနေသည့် parkစံအိမ်တော်၏ သခင်လေးတစ်ယောက်ရှိသည်။
အလုပ်ကိစ္စများနှင့် companyကို ယွန်းဂီဟျောင်းနှင့် ဂျောင်ဂုဆီအပ်ခဲ့ကာ ရက်ရှည်ခွင့်ယူထားသောကြောင့် တနေ့လုံးတညလုံး ဟယ်ဂျင်းအနားသို့သာ ကပ်နေတော့သည်။
ယနေ့တွင်လည်း စံအိမ်အနီး၌တည်ရှိသည့် mallတစ်ခုတွင် ညစာအတွက်ချက်ပြုတ်မည့်ပါဝင်ပစ္စည်းများကိုဝယ်ယူရန် ဟယ်ဂျင်းနှင့်အတူလိုက်လာခြင်းပင်။“ ဒီမှာ ဒါလေးထဲက ဘာစားရင်ကောင်းမလဲဟင် ”
မုန့်နှင့် အအေးများစီတန်းထားသောနေရာတစ်နေရာရှိ ချိုချဉ်နှင့် ဂျယ်လီအတုံးသေးလေးများ အပြည့်ထည့်ထားသည့်ဘူးကြီးလေးဗူးရှေ့တွင် ဟယ်ဂျင်းကရပ်နေသည်။
အနီ၊အဝါ၊အစိမ်း၊အပြာ စသည့် ရောင်စုံဖြစ်သောချိုချဉ်ဘူးများက မြင်သူတိုင်းစားချင်စဖွယ်ဖြစ်အောင် ဖန်တီးထားပုံပေါ်သည်။“ ရွေးရခက်နေရင် လေးခုလုံးဝယ်လိုက်လေ ဟယ်ဂျင်းရဲ့ ”
သူ့စကားကြောင့် ဟယ်ဂျင်းကမျက်လုံးလှန်ကြည့်သည်။
“ လူကိုချွဲကြပ်ပြီး သေအောင်ကြံစည်နေတာလား ”
“ ဟော...သူပဲရွေးရခက်နေလို့ အကုန်ယူလိုက်လို့ပြောတာလေ တထိုင်တည်းထိုင်စားခိုင်းတာမှ မဟုတ်တာ ”
“ ဟွန့် ဘာမှန်းလည်းမသိဘူး ”
“ ဟောဗျာ အခုကို့ ကို အသလွတ်ရစ်နေတာလား ”
“ ဘယ်သူက ရစ်နေလို့လဲ ရစ်ဖို့အားမနေဘူး ဒီကိုမြန်မြန်လာ အသားဝယ်ပြီးရင် အိမ်ပြန်မယ် ”
“ ဒီဂျယ်လီတွေမဝယ်တော့ဘူးလား ”
“ မဝယ်တော့ဘူး ချွဲကြပ်ပြီးသေမှာစိုးလို့ ”
“ ဂျွန်ဟယ်ဂျင်းတို့ကတော့ စိတ်ကြီးပဲ ”
“ ဘာပြောတယ် ”
“ ဘာမှမပြောပါဘူး ”
“ ကျွန်မကြားလိုက်တယ်နော် ”
![](https://img.wattpad.com/cover/266645979-288-k696738.jpg)