[ Unicode ]
ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးကမှောင်မဲနေပြီး သူမကတော့ ဦးတည်ရာမဲ့ပြေးလွှားနေသည်။
ဘယ်နေရာမှန်းမသိ၊ဘယ်ကိုရောက်မည်မှန်းမသိသော ထိုရှည်လျားမှောင်မဲနေသည့်လမ်းမပေါ်တွင်ပြေးလွှားနေမိသည်။
ဟယ်ဂျင်း
ဟော...ဟိုးအဝေးကြီးကနေ သူမနာမည်ကိုခေါ်နေသည့်ယောက်ျားတစ်ယောက်။
ဟယ်ဂျင်း...
အသံကတဖြည်းဖြည်းပိုနီးလာသည်။
သူမ ဒီအမျိုးသားအသံကိုကြားဖူးသည်။ဟယ်ဂျင်း....
အနားရောက်မှ တဖြည်းဖြည်း မြင်လာရသော ထိုအမျိုးသားမျက်နှာက ခက်ထန်နေသည်။
သူမ ထိုအမျိုးသားဆီက ထွက်ပြေးနေခြင်းပင်။
အခုလည်းထွက်ပြေးရဦးမည်။ထိုအမျိုးသား သူမအနားသို့ရောက်မလာခင်မှာပင် မှောင်မဲနေသော လေဟာပြင်ကြီးထဲသို့ သူမ ပြေးဝင်ခဲ့တော့သည်။
အနောက်ကတရစပ်လိုက်လာနေသော ထိုအမျိုးသားကြောင့် သူမအရှိန်ကိုအမြင့်ဆုံးမြှင့်၍ပြေးနေမိသည်။
သူမဆီသို့ တဟုန်ထိုးပြေးလာနေသည့်အရိပ်မည်းမည်းက သူမအတွက်ထိတ်လန့်စရာပင်။
*ဟင့်အင်း..မဖြစ်ဘူး။ငါ့ကိုမိသွားလို့မဖြစ်ဘူး*
ကြောက်လန့်တကြားပြေးနေရင်းမှ သူမ၏လက်တဖက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်သော ထိုအမျိုးသားကြောင့် ဟယ်ဂျင်းတစ်ယောက်အိပ်မက်ဆိုးမှ လန့်နိုးလာခဲ့တော့သည်။
____________________________________________________________________________________________
မျက်စိဖွင့်ဖွင့်ချင်း မြင်လိုက်ရသော လက်ကိုချည်နှောင်ထားသည့် ကြိုးအမည်းရောင်ကြောင့် ရင်ထဲမှာထိတ်ခနဲ။
ထိုကြိုးအမည်းရောင်ကို လှမ်းဆွဲထားသည့် နေရာကိုကြည့်လိုက်တော့ ခုံပေါ်မှာဟန်ပါပါထိုင်နေသည့်ထိုလူ။
" နိုးပြီလား "
လက်မှာချည်ထားတဲ့ကြိုးကိုဆောင့်ဆွဲပြီးမေးလာသော ထိုလူသားကြောင့် သူမအရှေ့သို့ယိုင်ကျသွားရသည်။
