Daima seninim

AMCA

ACABALARLA BAŞLAYAN HİKAYEM 1,1K OKUMA 157 BEĞENME 26 YORUMLA TAM GAZ DEVAM EDİYOR İNANIN BU KADAR OKUNCAĞINI BİLMEYEREKTEN YAZMAYA BAŞLADIM VE O GÜZEL GÖZLERİNİZİ YORUP OKUDUĞUNUZ İÇİN HATTA İSMİ LAZIM DEĞİL OKUMAK İÇİN YEMEK BİLE YAPMAYAN CANIMLARA SELAM EDERİM ÇOK ÇOK ÖPERİM 21. BÖLÜMÜ BEĞENMENİZ DİLEĞİMLE

SLYLDRM

Efsunun ağzından

Evet hayallerimin mesleği olan mimarlık bugün diploma ile şenlenecekti, Beyazıt'ın bende geleyim ısrarlarına rağmen her ne kadar sevdiğim adamın yanımda olmasını istesem de o diplomayı almadan ilişkimizi kimsenin bilmesini istemiyorum belki saçma sapan düşüyorsun diyebilirsiniz ama Burak'ın söylediklerinden sonra bunun daha akıllıca olduğunu düşündüm. Uzun zamandır oyam ile görüşmüyorduk ve bana kırıldığına da bir o kadar emindim, onunda gönlünü alabilmek için bu özel anımı onunla paylaşmak istedim ahhh canım arkadaşım bana abla gibi yakın olmuştur her zaman.

O gün diplomada giyeceğim kıyafete kadar her şeyi oyayla ayarlamıştım. Burak ile aramızdaki sorunlardan sonraki zamanlarda Beyazıt'ta kalmaya devam ediyordum her ne kadar gitmek için çaba sarf etsem de burada kendimi kandırıyorum resmen aslında yanından hiç ayrılmak istemiyorum, Beyazıt'ın beni bırakmaya hiç niyeti yoktu. Her seferinde bir bahane üretip evde kalmamı sağlamaya çalışıyordu, özlemle ilk günün soğukluğu dışında hiçbir olumsuz durum olmadı buda huzurlu günlerimin başlangıcı olarak gördüm, zaten Beyazıt'la olan ilişkim rüya gibiydi en çokta korktuğum bu rüyadan uyanmak.

Oyanın beni evden almasıyla üniversitenin mezuniyet için seçtiği alana geldik, salon tarzı bir yer istemediğimizden, bahçesi olan açık alan tutulmuştu. Herkes ailesi ile birlikte açık alana kurulmuş ayaküstü masalarda içeceklerini içerken, biranda o ortamda kendimi yalnız hissettiğimi fark ettim, oyamda anlamış ki ellerimi tuttuğunda bana yanındayım merak etme ifadesiyle gülümsemesi bir anda duygularımdan arınmamı sağladı. Bende ona iyiyim merak etme dercesine elini sıkmamla mezuniyet alanına ilerledik az ileride bana doğru gelen arkadaşlarımla biraz sohbet ettikten sonra dekanın mezuniyet konuşmasını dinleyerek diplomamızın dağıtımı başladı. Üniversiteyi yüksek derece bitirenler arasında olduğumu duyduğumda daha çok şaşırdım tamam çalışkandım da bu kadarını beklemiyordum. Hepimiz diplomalarımızı aldıktan sonra o meşhur kep atma işlemi çığlık çığlığa tamamlarken herkesin birbirini tebrik edip öpmesiyle bu mezuniyette bitmiş oldu. Oyanın ısrarla bunu bir yerlerde kutlamalıyız demesine rağmen Beyazıt'ı özlediğimi ve onun deyimiyle kadının ne kadar akıllı olduğunu göstermek için biran önce şirkete gitmek için ufacıkta olsa oyaya yalan söyleyerekten yanından ayrıldım hâlbuki benim ciğerime kadar bilen insanın bahane üretip yanından ayrılmama bir şey demediğinindi farkındayım.

Taksiye atladığım gibi holdingin adresini vererekten yarım saat sonra istediğim yere ulaştım. Koşar adımlarla asansöre ilerlerken elimdeki diplomayı nasıl sıktığımın farkında bile değildim taki ellerimin acıdığını hissedene kadar. Beyazıt'ın ofisinin olduğu kata geldiğimde sekreterlik kısmındaki serpil hanımın yerinde olmadığını gördüm bir iki seslenmeme karşı cevap vermeyince burada yoksa Beyazıt'ın yanında birinin olmadığını düşünerekten kapıyı çalmadan direk içeri girdim.

İçeri girdiğim zaman Beyazıt'ın yanında birinin olduğunu artık ne kadar işe daldılarsa benim geldiğimi bile fark etmediler biran ben ne yapıyorum diye düşünüp geri çıkacağım zamanda Beyazıt'ın yanındaki adam arkasını döndü. İşte o an dünya durdu karşımdaki adam bana bakarken istem dışı ağzımdan bir hıçkırık çıktı. Beyazıt'ın benim odaya girdiğimi anlamasıyla