cry for me •hyunlix•

-11-(m)

-Hyunjin-

3 hafta sonra

"Ben taburcu olman hakkın da hemşire ile konuşacağım.Bir şey olursa çağırabilirsin."

Gülümseyip başımla onayladım.Gülüşüme karşılık vererek gülümsedi.Her zaman bu kadar güzel gülümsemek zorun da mı?

Felix odadan çıkıp kapıyı kapatınca yatakta doğruldum

Felix'in 'acaba beni affetti mi?' düşüncesi kafamı yememe sebep oluyor.Belki de bana hâlâ kırgındı.Hiç bir şey bilmemek beni sinirlendiriyordu.

Tavana boş bakışlar atarken Felix kapıyı tıklatarak açtı.İçeri girdiğin de yatakta doğruldum.

"Ne dedi?"

"Bugün taburcu olacaksın."

"Hazırlanmam mı gerekiyor?"

"Evet."

"Yardımcı olacaksın,Değil mi?"

Kolum da ki alçı ne kadar çıkmış olursa olsun hala biraz acıyordu.Acı katlanılmaz değildi.Fakat Felix hala o koluma karşı dikkatli davranıyordu.

"Sadece kıyafetini giymene yardım edeceğim."

Gülümsedim.

"Pekala."

Felix koltukta duran çantamı alıp içinden tişört ve eşofmanımı çıkarmıştı.Eşofmanı koltuğun üstüne bırakarak tişörtü eline alıp yanıma geldi.

Kollarımdan tişörtü sıyırırken gözlerini kaçırıyordu.Bu durum hoşuma gitmişti.

Elin de ki tişörtü başımdan geçirince kollarımdan sokmak için yavaşça geçirmişti.Diğer koluma da aynı şekil de tişörtü geçirince sıra eşofmana gelmişti.

Evet,asıl kritik nokta.

Felix eşofmanla bir kaç saniye bakıştıktan sonra bana dönmüştü.

"Kendin giyemez misin?"

Aslında giyebilirdim.Ama neden böyle bir fırsatı kaçırayım ki?

Dudak büzerek kolumu kaldırdım.

"Kolum daha yeni iyileşti,kolu daha yeni iyileşmiş birine yardımcı olmayacak mısın?"

"Hyunjin,Ben bunu giydiremem."

"Ha?tamam öyleyse hemşire giydirsi-"

Kaşları çatılmıştı.

"Hayır!"

Sırıttım.

"Sen mi giydireceksin öyleyse?"

Gözlerini kırpıştırarak bana baktı.

"Ben...Ben,giydiririm."

Gülümsedim.

"Pekala."

Felix dizlerinin üstüne oturarak yavaşça giydiğim şeyi çıkarmıştı.Bunu yaparken ben harici odada ki her yere bakıyordu.

Elinde ki eşofmanı bana giydirmeye çalışıyordu.Ama sadece çalışıyordu.Bana bakmadığı için zorlanıyordu.

Felix'in çenesinden tutup bana bakmasını sağladım.

"Bakışlarını benden kaçırmayı kes!"

Yutkunarak eşofmanı bacağımdan geçirdi.Bunu yaparken yanakları kırmızılaşmıştı.Tabii ki ben bu durumdan deli gibi zevk alıyordum.Onun utandığını görmek...Özellikle benim yüzünden utandığını görmek kafayı yememe sebep oluyor.