cry for me •hyunlix•

-28-

"Hwang teyze...Yani annen cidden iyi bir kadındı Hyunjin."

"Annemin nasıl bir kadın olduğunu senden öğrenmeyeceğim.Bana ne bok biliyorsan anlat ve defol git."

"Hm,hm.Çok kabasın."

Hyunjin göz devirerek Ryujin'e baktı.

"Adın her neyse,ya anlat,ya da gideceğim."

"Öncelikle sen bana anlatacaksın."

Hyunjin garipsercesine Ryujin'e baktı.

"Ne sikim kastediyorsun?"

"Sarışını neden terk ettin seni aptal?"

Hyunjin sıkıntıyla dudaklarını yaladı.

"Bilmiyor musun?"

"Onun evine Yuna için gittiğimde görüyordum sadece.Durumu pek iyi gözükmüyordu.Çökmüş olmasının nedeninin sen olmasını anlamam kolay oldu."

Hyunjin aklına gelen konuşmalarla gözlerini şaşkınca açtı.

'Ryujin diye bir kız.Bir iki kere gördüm sadece.'

"Ryujin!"

"Ne?"

"İsmin,senin ismin Ryujin!"

"Tanrım kapa çeğneni!bana asla insan içinde Ryujin deme.

Ryujin'in ani çıkışıyla Hyunjin bir kaç saniye sessiz kaldı.

"Onun sözde olan eski sevgilisi bana öpüştükleri bir fotoğrafı attı."

"Ve sen de aptallık edip Las Vegas'a geldin?"

"Sen olsan ne yapardın?karşında ki sevgilim sana açıklama dahi yapamıyorken onunla sevgili kalmaya devam mı ederdin?"

Ryujin,aklına gelen bir kaç anıyla tırnaklarını eline geçirdi.

Flashback

"Shin Yuna!bana bir açıklama yapmak zorundasın!"

"Ryujin,tanrıya yemin ediyorum ki bilerek değildi!B-bir anda oldu!ne olduğunu kavrayamamıştım bile."

"Ah,kahretsin...Beni o aptal Choi Jisu ile denk düşüreceksin Yuna!"

Yuna'nın tedirgin bakışları Ryujin'in gözleriyle buluştu.

"Sevgiline inanmıyor musun Shin Ryujin?"

Yuna,ellerini Ryujin'in çenenesine çektiğin de Ryujin titrek bir nefes vererek dudaklarını birleştirmişti.

İçten içe güveni sarsılsada,Ryujin'in o an âdeta dili tutulmuştu...

Flashbackend

"E-eğer sana böyle bir şey yapmış olsaydı,senin yüzünden bu denli acı çekmezdi."

Ryujin'in sonlara doğru kısılan sesi Hyunjin'in garipsemesine neden olsada pek üstün de durmamıştı.

"Eğer bana böyle bir şey yapmamış olsaydı,bana o gün mantıklı bir açıklama yapardı."

"Peki,bu açıklamayı hiç Haemin'den dinlemeyi denedin mi?"

Hyunjin kaşlarını çatarak Ryujin'e baktı.

"Haemin'i nasıl tanıyorsun?"

Ryujin'in tedirgin bakışlarını bir süre Hyunjin'im üstün de tutmuş daha sonra gözlerini kapatarak derin bir nefes vermişti.

"Hyunjin ben üzgünüm."

"Ne?ne için?"

Hyunjin tereddüt edercesine bakarken hâlâ Ryujin'den bir açıklama bekliyordu.

Hyunjin farkındaydı,karşısında ki bu kadının bir şeyler bildiğinin.Ama neden hâlâ söylemediğine anlam veremiyordu.

"B-ben...O gün kardeşime engel olsaydım şuan bunlar olmayacaktı..."

Hyunjin,Ryujin'in ağzından duyduğu 'kardeşim' kelimesiyle kaşlarının tekrar çatılmasına neden oldu.

"Ne?"

"Hyunjin...Hyunjin,biz Haemin'le kardeşiz."

•••

Bölümle alakasız bir şey söyleyeceğim,zaten bölüm pek içime sinmedi.Ben şuan yeni bir kitap yazmaya başladım.Uzun zamandır kafamda ki konuyla alakalı bir fic yazmak istiyordum ve ben de yazmaya karar verdim.Henüz konuyu anlatmayacağım.İlk bölümü yayınladığım da muhtemelen burada söylerim.Sizleri seviyorum,hoşçakalın.