cry for me •hyunlix•

-32-

"Yeji?Girebilir miyim?"

Başımla onaylayarak Ryujin'e doğru oturdum.

"Hm?"

"Ben bir şey konuşmak için geldim."

"Dinliyorum."

"Benim artık buralardan gitmem gerek.Kore'ye geri döneceğim.Bu yüzden..."

Sözünü devam ettirmek yerine cebinden bir flaş çıkardı.

"Kardeşinle ufak bir anlaşmamız vardı.O karşılığını verdi.Ben de vermeliyim."

Ağzım hafif aralanırken Ryujin'in elindeki flaşı aldım.

"Neden Kore'ye dönüyorsun?Burada kalamaz mısın?"

"Benim gitmem gerek Yeji.Yuna...Yuna beni bekliyor olmalı,ve ona bir çok yalan söyledim.Las Vegas'ta olduğumu dahi bilmiyor."

Söylediği isimle kaşlarımı çattım.

"Yuna?Yuna kim?"

Ryujin hafifçe yutkundu.

"O benim...O benim sevgilim."

Dediği şeyle bir an duraksadım.Sevgilisi vardı...

"H-hm...Anladım.Sorun değil.Flaş için teşekkür ederim."

"Rica ederim."

Aklımdan geçen şeyi sorup sormamak arasında kararsızdım,ama merak ediyordum.

"Beni nasıl buldunuz?"

"Ne?"

"O gün,beni nasıl buldunuz?O adam-"

"Anladım gerisini getirmeye gerek yok."

"Cevap?"

"Şirketteydim,ve bağırış seslerinden sen olduğunu anlamıştım."

"Neden şirketteydin?Beni mi takip ediyorsun?"

"Fazla soru soruyorsun."

"Düzgün cevaplar vermiyorsun."

"Oradan geçiyordum ve seni gördüğümde Hyunjin için olan flaşı teslim edecektim,seni gördüğümdede peşine takıldım.Gerisini biliyorsun."

"Peki."

"Öyleyse ben de bir şey sorabilir miyim?"

Başımı onaylarcasına salladım.

"Sor."

"O...O adam sana dokundu mu?"

"Hayır.Dokunamadı."

"Hm,anladım."

Ortamda bir süre gergin bir sessizlik oluşmuştu.Ne ben ne diyeceğimi biliyordum,ne o ne diyeceğini biliyordu.En azından ben öyle tahmin ediyordum.

Ortamdaki sessizliği bozmak amacıyla söze atladım.

"Teşekkür ederim."

"Ne için?"

"Teşekkür ederim Ryujin,sen beni kurtardın."

"Sorun değil,eminimki sen olsan sen de aynısını yapardın."

Dediği şeye gülümsedim.Ama gülümsemem çok sürmemişti.

"Öyleyse...Hoşçakal küçük hanım."

Burukçe gülümseyerek dediği şeye sahte bir gülümsemeyle karşılık verdim.

"Hoşçakal Ryujin."

Odadan çıktığında bir kaç saniye kapıyla bakıştım.Evet,o gitti.

Ne bekliyordumki?Aptal Yeji.