Cassiopea's point of view
Pagkababa pa lamang namin sa sasakyan ni Mom ay dumiretso na kami sa information area and asked if kung nasaang room si Tito Zig. Nang malaman na namin ay kaagad kaming sumakay sa elevator at tumungo doon.
Maraming tanong ang naglalaro sa isipan ko habang papunta kami ni Mom sa room ni Tito Zig. Kung kumusta na siya, kung ayos lang ba si Tita Olive and Thunder at kung nasaang parte ng mundo si Spade. Alam ko na nasa bar siya kanina pero bakit hindi na siya macontact? Ano bang nangyayari sayo Spade?
"We're here." I spaced out at hindi ko na namalayan na nandito na pala kami sa labas ng room ni Tito Zig. Mom open the door at bumungad sa amin ang pag iyak ni Tita Olive and Thunder's worried face while comforting Tita. Napatingin sila sa amin.
"Olive..." Dumiretso si Mom kay Tita Olive at niyakap ito. Mom is comforting Tita kaya dumiretso ako sa tabi ni Thunder sa sofa.
"How's Tito Zig?" I asked while looking at his Dad's condition.
"Lumala lalo ang sakit niya sa puso. Unexpected kasi pag-aakala namin ay magaling na siya because of the operation but it became worst. I'm so worried about him, Cassy. I don't want to lose him." He blankly said. Nararamdaman ko ang pain niya, I can see in his eyes na sobra siyang nasasaktan. He is very close to his father kaya ganito na lamang ang reaksyon ni Thunder sa nangyari kay Tito Zig.
I gave him my reassuring smile and hold his left hand. "Hey, no one is losing him. Don't worry, Thunder. Tito Zig is a great man at malalagpasan niya ang lahat ng ito. Kilala mo ang Daddy mo, matatag siya at alam kong ikaw rin. And I am always here for you, you can cry on my shoulders if you want." Napangiti naman siya sa sinabi ko and look into my eyes.
"Maraming salamat, Cassy. Salamat at nandyan ka." I got shocked when he hug me. Para na rin gumaan ang loob niya ay niyakap ko rin siya at tinapik tapik ang likuran niya.
Lahat naman ng tao may weaknesses, kaya hindi naman masama na magpakita ka ng kahinaan minsan kahit gaano ka man katapang.
"Nang tinawagan ako ni Mommy kanina na inatake na naman si Dad ay parang gumuho ang mundo ko. Bumalik ang sakit nung una ko siyang makitang inatake, at lahat ng paghihirap niya para lumaban. I know that Dad is a though man, pero alam kong napapagod na rin siya." I hushed Thunder habang hinahagod ko ang likod niya. I know that it is hard for him because he really love his father. Tama naman ang sinabi niya na napapagod na si Tito dahil halata sa kalagayan nito pero alam ko na malalagpasan din nilang lahat ang problemang ito. Because I believe that every challege comes a victory.
"Okay lang kung umiyak ka, Thunder. I wouldn't mind." Sabi ko. Kumalas naman siya mula pagkakayakap niya sa akin at tumingin sa mga mata ko.
"Am I weak, Cassy?" Tanong niya sa akin.
"No! Hindi ka mahina, Thunder. Alam kong matapang ka at mahal na mahal mo lang ang Dad mo kaya ka ganyan. But you are not weak. Okay?" He just nodded and hug me again.
"Can I hug you like this until I feel better?" Tanong sa akin ni Thunder. Napangiti naman ako.
"Ofcourse. It's okay." Idinantay ko ang ulo ko sa kanyang balikat at niyakap rin siya.
I looked at Mom and Tita Olive's position. Umiiyak pa rin Tita habang nakatingin sa natutulog na si Tito Zig. Si Mommy naman ay naluluha na rin pero hindi pa rin siya tumigil sa pagpapatahan kay Tita Olive. God, please help Tito Zig. Bulong ko sa isipan ko. Dad is not here kasi nasa Malaysia sa for a business but he promised na babalik daw siya kaagad para malaman ang kalagayan ni Tito Zig. And where in the hell is Spade? Kanina nakita ko lang siyang nasa bar tapos ngayon di naman daw macontact. Ano bang nangyayari sa kanya? Alam naman niya sa sarili niya na kahit anong mangyari ay ama niya pa rin itong naghihirap para mabuhay. Kahit anong lalim pa ng galit niya sa ama, ay hindi dapat siya magpadaig dito. Dugo't laman pa rin siya ni Tito Zig.
