Monday ngayon and it is the start of my job career in our company. Kasalukuyan akong nagdadrive ngayon papunta sa company namin then I got stucked sa traffic here at EDSA. Damn, bakit ngayon pa ko inabot ng traffic. Napahilot ako sa sentido ko, kahapon pa masakit ang ulo ko dahil na rin siguro sa walang tigil kong pag iyak. Masyado akong nasaktan sa mga sinabi ni Spade sakin. Akala ko okay na kami, akala ko gusto niya rin ako. Pero akala lang pala lahat.
Nagulat ako nang biglang nagring ang phone ko. Unti unti namang gumagalaw ang traffic kaya niloudspeeker ko ang phone ko after kong sagutin para makapagdrive ako nang maayos.
"Hello. Cassy speaking." Sagot ko sa kabilang linya habang busy ako sa pagdadrive.
"God, Cassy! Where are you? You are 45 minutes late." Nagpapanic na sabi ni Daddy.
"Dad, I got stucked here sa EDSA. Sobrang traffic."
"Is that so? Okay, mag ingat ka na lang sa pagdadrive mo. Call me kapag malapit ka na."
"Yes, Dad."
"I love you, Sweetie." Napangiti naman ako. My Dad is great.
"Love you too, Dad. Bye." Kinuha ko ang phone ko sa dashboard at ako na ang nag end ng call. Humupa na rin ang traffic at malaya na akong nakakapagdrive papunta sa company.
Wala pang thirty minutes ay nakarating na agad ako sa company. Agad kong pinark ang car ko sa free na parking space. Tinawagan ko kaagad si Dad at sinabing nakarating na ako sa Company. Napansin ko ang isang black hummer na kasabay ko lang din magpark. Mukhang big time ang may ari nito ayon na rin sa uri ng sasakyan niya na tanging mga milyonaryo lamang ang magkakaroon. Bumaba na ako sa car ko at dumiretso na sa lobby. Muli akong binati ng guard at didiretso na sana ako sa elevator nang may tumawag sa pangalan ko.
"Cassy!" Napatigil ako sa paglakad at tumingin sa likuran ko.
"Oh. Hi, Thunder." I said while wearing a big smile. Agad agad siyang lumapit sa akin.
"I saw you at the parking lot. I tried to call you pero biglang nag-ring ang phone ko." He said habang kumakamot siya sa batok niya. He's cute doing that. Just like he always do when he's shy.
"Really? Ikaw ba yung may ari ng hummer?"
"Yeah." Hindi na ako nagulat sa sinabi niya. He's a multi-billionare, that's normal.
"Uhm. Thunder? I want to ask you something. About what happened when you're in our mansion." Sabi ko habang pinipindot ang up button.
"What about that?"
"Well you changed your mood kasi that time. We're fine naman but bigla kang nawala sa mood. Baka may nasabi or nagawa akong hindi mo nagustuhan. I want to say sorry in advance." Nahihiya kong sabi sa kanya. Even though nagiging mas close na kami ni Thunder, di pa rin maalis yung awkward moments. Like this.
"Cassy..."
"I'm really sorry! I swear I'm gonna make it up to you." He smiled and tap me in my head.
"It's nothing, Cass. Nagkaroon lang ng problema sa company, nagtext sa akin ang secretary ko that time kaya agad akong umalis at nawala sa mood. Naapektuhan ka pala, sorry din." Napangiti naman ako sa sinabi niya. Kinuha ko ang kamay niya sa ulo ko ay hinawakan ito.
"Let's play tennis this weekend." Sabi ko.
"Really? Gusto mo nang magkaroon ng lose sa record mo?" He said while laughing.
