Ben böyle düşüncelere dalmışken birden sedyenin perdesi açıldı. tabi haliyle korktum ama emre abinin gülmesi benim sinirimi bozmuştu. neden gülüyorsun dedim ama cevap vermedi gülmesi durunca; kusura bakma sinirlerim bozuldu neyse biz işimize bakalım yolda tanışmıştık ama ben kendimi tekrar tanıtayım benim adım emre 4 yıldan beri bu hastanede acil doktoru olarak görev yapıyorum ve bugün seninle ben ilgileneceğim şimdi bana şikayetlerini söyler misin rica etsem dedi bende söyledim ve beni muayene etmeye başladı
5 dakika sonra işi bitmişti ve konuşmaya başladı;ufaklık bu kadar hasta olmayı nasıl başardın bilmiyorum ancak sana serum takmanız gerekiyor ama merak etme şimdi gelecek hemşire ablanın eli çok hafiftir hiç birşey hissetmezsin; diyerek gitti.
Biraz zaman geçmişti henüz gelen giden yoktu bende telefona bakmaya karar verdim internette gezindikten sonra 20 li yaşlarda çok tatlı bir hemşire abla geldi ve kendini tanıttı; selam ufaklık benim adım damla ben acil serviste çocuk hemşiresi olarak görev yapıyorum şimdi sana serum takmam gerekiyor ama söz veriyorum hiç canın acımayacak dedi
Birazcık korkuyordum ama bu kadar tatlı bir ablanın canımı yakacağını düşünmüyordum o yüzden rahatlamaya karar verdim ve derin bir nefes aldım gerçekten sakinleşmeye yarıyordu
Önce koluma turnike bağladı . sonra elimi yumruk yapıp sıkmamı istedi. kolumun farklı noktalarına dokunup damarımı arıyordu. bulduğunda benden kafamı çevirmemi ve kolumu sıkmamamı istedi. Ama ben yanlızca kolumu serbest bırakmıştım çünkü her ne kadar korksam da izlemeyi seviyordum
Benden bir kez daha kafamı çevirmemi istedi bu sefer yapmak zorunda kaldım çünkü çok kararlı görünüyordu. Çevirir çevirmez kolumda bir soğukluk hissettim ve hemen ardından hafif bir acı aslında korkulacak hiç birşey olmadığını öğrendim kafanı çevirebilirsin dediğinde işi bitmişti. serum torbasını yukarı asıyordu yanlızca.
İşi bitince bana emre abinin aileme haber verip onlardan onay aldığını ama annemin gelemeyeceğini çok işi olduğunu söyledi ve en son geçmiş olsun diyerek gitti
Bu bölümde bu kadar dediğimi yineliyorum beğendiyseniz lütfen yorum yapmayı unutmayın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hastanelerde Bir Ömür
ПриключенияKim bilebilirdi ki bir kere hastaneye gitmekle hayatının altüst olabileceğini? Beste'de bilmiyordu. Ne vardı sanki diğer çocuklar gibi yaşayabilseydi.