Hepinize tekrardan selamm sınav haftasından dolayı uzunca bir süre yeni bölüm atamamıştım ancak önceki bölüm de benim tahmin ettiğimden çok daha az okundu sizden ricam fikirlerinizi belirtmeniz bu sayede sizlere daha iyi içerikler sunabilirim hepinizi seviyorum iyi okumalarrr
Sabah kalktığımda Ada'dan bir mesaj geldiğini gördüm dün çok güzel bir akşam yemeği yemiş ve iyi vakit geçirmiştik
-Günaydın sevgilim benim arabam bozulmuş da hastaneye geçerken beni alabilecek misin
-Bitanem bunun için arabanın bozulmasına gerek yok ki zaten her türlü beraber giderdik
-O zaman sen evden çıkarken yazarsın ona göre aşağı inerim
-Tamamdır
Saat 07:00'ydi kendime kalsa daha çok uyurdum ancak Ada'yı da alacağım için kalkmak zorunda kalmıştım
Elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladıktan sonra klasik kombinlerimden birini yaparak evden çıkmıştım alttaki pastaneden poğaça ve içecek bir şeyler alarak arabaya bindim hava gerçekten soğuktu ben üşümüyordum ancak yanıma başkası da bineceği için hemen kaloriferi çalıştırdım
Yaklaşık 10 dakika sonra Ada'nın kapısındaydım soğuktan epey bir etkilendiği belliydi başına bere boynunaysa atkı takmıştı
_Günaydın güzelliğim
_Günaydın balım
_Naptın toparlanabildin mi biraz dün çok yorgundun
_Evet evet daha iyiyim küçük çocuklar yoruyor bu ara
_Normal kış sezonuna girer girmez hepsi üşütüveriyor
_Maalesef
_Sen naptın
_Valla çok da bir şey yapmadım eve gelir gelmez kendimi yatağa atıp uyumayı tercih ettim
_En güzelini yapmışsın
_Bence de bence de
_Bu gün işin var mı
_Benim senden başka ne işim olabilir ki
_Hahaha Ada çok tatlısın
_Sen de öylesin bebeğim
_O zaman akşam bendesin sana bir sürprizim var
_Eh öyle olsun bakalım kim bilir o gizemli dünyanda yine ne gibi fikirler kurdun
_Senin çok hoşuna gideceğini düşündüğüm bir şey
_Vay Mert beye bak sen romantikliğe mi soyundun
_Tabii
_Gerçi ben hep öyleydim de bu daha farklı olacak
_İyiymiş sevdim ben bu işi
Tam kendi aramızda iltifatlarla karışık plan yaparken telefonum çaldı arayan Ayşe'ydi çok sık konuşmadığımız için hâliyle meraklanmıştım hemen cevap verdim
-Efendim abicim
-Alo Mert abi napıyorsun
-İyiyim fıstığım araba kullanıyorum sen napıyorsun
-Aa öyleyse ben seni meşgul etmeyeyim
-Yok söyle sen hayırdır
-Şey hava soğuk ya okulda biraz uzak bizim biliyorsun eğer müsaitsen arkadaşımla bizi okula bırakabilir misin diyecektim
-Olur tabi ki de hangi arkadaşınmış o bakim
-Batın diye bir arkadaşım
-İyi hadi üşütmeyin binanın içinde bekleyin 5 dakikaya oradayım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hastanelerde Bir Ömür
PertualanganKim bilebilirdi ki bir kere hastaneye gitmekle hayatının altüst olabileceğini? Beste'de bilmiyordu. Ne vardı sanki diğer çocuklar gibi yaşayabilseydi.