Hastanelerde Bir Ömür

46

Hastaneden çıkınca yakınlarda ki bir pastaneye gidip oturduk hava güzel olduğu için bahçe kısmına geçebilmiştik çok tatlı salıncaklar vardı biz Eren ile orada otururken İclal ile Yusuf'da karşımızda sandalyede oturuyorlardı

_Ee arkadaşlar ne yiyiyoruz

_Ben ekler alacağım

_O zaman ben de ekler yerim

_Bebeğim sen

_Ben tiramisu alacağım ya

_Abi o zaman bize 10 ekler 2 de tiramisu getirir misin

_Tamamdır

_İçecek bir şey alır mısınız

_4 çay alalım

Siparişlerimizi verdikten sonra tekrar sohbete daldık İclal ile Yusuf şimdiden sevgili olmuşlardı fakat henüz çok az tanımamız beni korkutuyordu Eren'de bunu anlamış gibi onun hakkında iyi bilgiler veriyordu içim biraz daha rahatlamıştı

Aradan yaklaşık iki saat geçmişti kalkmaya hazırlandığımız sırada İclal'in telefonu çaldı arayan Akın abiydi ne dediğini net olarak duyamasam da güzel bir şey olduğunu düşünüyordum bu düşüncemi ise İclal gülerek destekliyordu

_Ne olmuş ne diyor Akın abi

_Geç oldu üşürsünüz Kaan abin sizi almaya gelecek hem markete de uğrayacakmışssınız diyor

_Oh çok güzel

_O zaman ben yavaştan gidiyorum tanıştığıma memnun oldum Beste

_Ben de

_Sonra görüşürüz sevgilim

_Görüşürüz

Ben Yusuf'un sevgilim demesine mi yoksa İclal'in tepki vermemesine mi şaşıracağımı bilememiştim çünkü biz Eren'le çıkmaya başladığımızda bile bana çok uzun zaman sonra sevgilim demişti ve ben buna rağmen kızmıştım ki İclal bu konularda benden daha hassastı bence aşk gözünü kör etmişti yoksa bir insan aniden çok duyarlı olduğu bir konuda taviz vermezdi

_Eren sen de gitsene hava kararmadan evde ol

_Siz gidin ben sonra giderim burada yalnız bırakmak olmaz şimdi

_Tamam da ya geçen ki gibi bir olay yaşanırsa

_Yok be görmüyor musun her tarafta sivil polisler dolanıyor çaktırmadan takip ediyorlar bizi

_Doğru

_İclal bu arada senin zatürre iğnelerin hâlâ bitmedi mi

_Bu gün bitti

_İyi sevindim

_Sana ne oldu bu arada geçmiş olsun

_Küçük bir kuduz aşısı mevzusu ya önemli bir şey yok

_Anladım

Birkaç dakika sonra Kaan abi gelmişti hava henüz kararıyordu güneş batmak üzereydi çok güzel bir manzara oluşmuştu tabi bunu çekmek için oyalanmadan olur mu gerçi bu sırada birazcık Kaan abiyi bekletmiş olabilirim ama o da hâlinden mutlu görünüyordu

_Ee gençler nereye gidiyoruz

_Sen nereye götürürsen Kaan abi

_Oo İclal hanım bu gün ne oldu size ya normalde kerpetenle ağzınızdan laf alırken şimdi çok canlı bir sesle cevap veriyorsunuz ayrıca benim adımı da bilmenize şaşırdım doğrusu

_Ya Kaan abi tamam belki biraz hatta çok az konuşuyor olabilirim ama anca alışıyorum sonra da ne çok konuşuyorsun dersin bak

_Yok yok merak etme ben konuşan çocuğu severim Beste'de mesela sen gibi evet yine çok seviyorum ama azıcık konuşur çocuk dediğin yani