Canikler bölüme başlamadan önce bir sorum var . Sizce karakter tanıtımı vs. Yapalım mı?
Sizin fikriniz çok önemli.
Hadi bölüm başlasın!!!
Bölüm sözü;
İYİ DOSTU OLANIN ;
AYNAYA GEREKSİNİMİ YOKTUR. HZ .MEVLANA✨✨
Hepsine sarılmak için ayağa kalktım. Zaten üçüsü dünden beri hazırdırlar. Dördümüz kocaman sarıldık. O kadar duygulanmıştım ki sanki bir an herşey düzelmişti..
Sonsuza kadar ayrılmayacağımıza dair söz verdik...
Söze Ulaş başladı;
"Şimdi ne olacak? Okuldan ayrıldın. O yüzden bizim okula kayıt yapmanı çok istiyoruz . "
Sonra kızlara dönüp;
" Öyle değil mi kızlar?"
İkiside "Evett " dediler. Bilmiyorum der gibi omuzumu silktim. Babam okuldan kaydımı aldırmıştı . Tüm hocalarımı çok seviyordum.. Derslerim gayet iyiydi. Hatta süperdi...
Neden böyle birşey yapmıştıki ? Ne yani eğitimimi elimden alınca eline ne geçti babamın ne !?
"Bilmiyorum inanın ki ; o kadar yoruldum ki iki gün içinde..."
" Bilmiyorum falan yok bal peteğim tamam mı?" dedi Mavi.
" Ya baban şuan bu kapıdan içeri girseydi var ya" diye devam etti.
Kapı tıklatıldı . Ödüm kopmuştu. Ya babamsa? Belki de beni almaya ve evimize götürmeye gelmişti. O an mutluluktan ölürdüm şüphesiz..
Gelen Reyyan Hoca 'ydı. Üzgündü. Acaba ne olmuştu? Mavi ona doğru hemen ona doğru döndü ve söze başladı;
" Anne ne oldu? Betin benzin atmış!"
Reyyan Hoca sessizdi. Gelip yanıma oturdu. Neler oluyordu ya! Sıkı sıkı elimi tuttu. Derin bir nefes aldıktan sonra söze başladı;
" Ömür'cüğüm , ...."
"Evet Hocam sizi dinliyoruz !".
"Baban danışmada seni bekliyor."
Kalbim hem unufak olmuştu. Hem de yerinden çıkacak gibi . Neden gözlerim dolmuştu. keşke ölseydim .
Babam gelmişti ve beni bekliyordu . Şaka gibi!
Derin bir nefes aldım. Sırasıyla Buse , Mavi ve Ulaş 'a baktım.
Hepsi şaşkın, hepsi sinirli ve hepsi korkuluydu. Buse gelip elimi tuttu .
" Gamzelim bundan sonra ne olursa olsun yanındayız. Bunu sakın unutma. Tamam mı zekii?":)
Kırık bir şekilde gülümsedim. Tüm sözler boğazımda düğüm olmuştu.
Sonra sözü Mavi devraldı.
" Bal peteğim sakın ağlamıyorsun ve yanımıza gelip herşeyi anlatıyorsun tamam mı?"
Başımı onaylar bir şekilde salladım. En son Ulaş konuştu. Yeşil gözlerini benden ayırmadan;
" Kızlar zaten herşeyi konuştu. Bana pek birşey kalmadı!"
Tatlı bir kırgınlıkla karışık gülüşü ile kollarını göğsünde birleştirip;
" Tıpkı bana sana sesleneceğim bir sözcük bırakmadıları gibi (!)"
Mavi ona dönüp
" Ohoooo Ulaş hâlâ o mevzudasın sen "
Hepimiz tekrardan güldük. Ulaş bana eğilip elini saçımın üzerine koydu ve saçlarımı hafifçe dağıttı.
" Hadi şimdi git ve gücünü göster. Biz de gelelim mi?"
Olumsuz anlamda başımı salladım. Ulaş başını olumlu şekilde salladı.
" Biz burada seni bekliyoruz Ömür:)"
