Bir türlü 60 vote gelmedi..
Aynı zamanda okuma da artmadı...
Eğer okuyorsanız lütfen bir yaşam belirtisi verin canikler zira ben paranoyak gibi yazıp kendim okumayayım:)
İyi okumalar 🧡🧡🧡🌱
Bölüm 4;
Hastaneden çıkmıştık . Hastane odasında oluşan huzurumdan şimdi eser yoktu.
İki günde yaşadığım olaylar beni o kadar yormuştu ki ağlamak istiyordum.
Reyyan Hoca ve bizimkiler bir arabaya doğru yöneldiler.
Ben ise bir otobüs durağına doğru rotamı değiştiriyordum ki peşimden seslenmeye başladılar;
" Bal peteğim nereyyeeeeeeee?!" dedi Mavi.
E - Evet Buse ve Mavi koşarak yanıma geliyordular. Hemen Buse 'de bağırmaya başlamıştı;
" Hemen kaçmaya çalışma gamzelimmm!!!". İstemsizce kahkaha atarcasına gülüyordum. Evet durum böyleydi ve böyle de devam edecekti.
Ne kadar üzgün olursam olayım bu kızlar bu dakikadan itibaren beni her zaman mutlu etmeyi başaracaklardı ve ben bundan sonsuza kadar mutlu olabilirdim.
Kızlar koşa koşa bana sarıldılar.
"Mavi, Buse düşeceğiz!??" dedim gülerek.
İkisinin de umrunda değildi galiba düşmek.
O sırada yanımıza Reyyan Hoca geldi .
Hepimizi ayırdı ve elimi tuttu. Beni arabaya doğru götürüyordu.
Hemen söze başladı;
" Ömür'cüğüm babandan izin aldım dedim ya. Şimdilik bizim evde kalacaksın. "
Bir an duraksadım etrafıma baktığımda hepimizin duraksadığını anladım.
Reyyan Hoca'ya kafamı döndüm;
" Bilmiyorum hocam... Hayatımın dönüm noktası galiba şuan ve geleceğim olacak !" dedim ve Reyyan Hoca'ya sıkı sıkı sarıldım.
Etrafım aniden ağırlaştı.
Neden mi ? Tabii ki de Mavi ve Buse ben ile Reyyan Hoca'nın sarılmasına ortak olmuştular..
Şuan gerçekten çok mutlu ve huzurlu hissediyordum...
Bu babasını terketmiş, babası tarafından terkedilmiş bir kız için normal miydi?
REYYAN HOCA'NIN AĞZINDAN;
Ömür odadan çıktıktan sonra peşinden gittim. Hızlıca danışmanın yanına gelmişti.
Hem gizlenmeye çalışmak hem de konuştuklarını dinlemek çok zordu ama bunu başarmam gerekiyordu.
Ömür bitik bir şekilde merdivenlerden hızlıca çıkarken ben ise hemen babası ve annesinin yanına gittim .
Lafı uzatmadan söze başladım;
"MERHABA !" selam vermek için elimi babasına uzattım. Sakin bir şekilde karşılık verdi.
"Buyrun?"
Yanındaki kadın bana sanki ruh görmüş gibi bakıyordu. Biraz işkillendim ama sözlerime devam ettim;
