Chapter 15

8 5 0
                                    

"ඔප්පා!!!!"



Next day morning
Yuan's pov

ඊයෙ රාත්‍රියෙ විශාල ප්‍රශ්නයක් අපගේ සිත් වල හට ගත්තා...කුමක්ද එය?? එම ගැටලුව විසදා ගත්තාද?? ඔව් ඒක විසද ගත්තා...නැත්තං ඉතින් මං උදෙන්ම ඇවිත් ඔයාලට මේ විස්තරේ කියන්නෙ නෑනෙ...................... ක්හැ ක්හැ එම ගැටලුව මෙලෙසයි ආරම්භ වූයේ...

Flashback
At the dinner

කවුරුවත් කතා කරේ නැති ඒ වෙලාවෙ Yuan මැද්දට පැනලා ඒ නිෂ්ශබ්ද තාවය කාලා දැම්මා....

"ඉතින් දැන් ඔයාලා මොනාද කරන්න හිතන් ඉන්නෙ?"
"ඒ කිව්වෙ"
"ඒ කිව්වෙ.......මුකුත් නෑ අනේ ඕගොල්ලො කන්න..හිහී😁"

" Excuse me....sorry මං මෙහෙම අහනවට...but මං තාම දන්නෙ නෑනෙ ඔයාලගෙ නම්..."

"ආ...මගෙ නම Jung Hoseok...මට Hobi කියලා කතා කරන්න"
"මගෙ නම....Yua-..නෑ මං කිව්වෙ Yoon...J-Jung Seyoon😬"  Yuan දැක්කා Hobi එයාගෙ මූනෙ තිබ්බ දාඩිය ටික පිහනවා...🥵

"අ-ආ තව කන්න....ඔයාලට බඩගිනිත් ඇතිනෙ?...මට නං හොදටම බඩගිනියි 😬" Yuan එහෙම කිව්වෙ කලින් කතාව skip කරන්න හිතාගෙන..

"මං අහලා තියෙනවා හොද නින්දක් නැති නිසා තමයි වැඩිපුර බඩගිනි එන්නෙ කියලා"

"ඔය ඇත්තමද ඔප්පා??😳.....ඔව් ඉතින් ඒකත් වෙන්න බැරි නෑ....මේ ආත්මෙට මට කවදා ඇදක නිදා ගන්න හම්බවෙයිද දන්නෑ😒"

"ආ ආ ආ මේ....මගෙ ඇදනං ඉල්ලන් එන්න එපා✋😒"
"ඔයාගෙ ඇද නැතුව මං වෙන කාගෙ ඇද ඉල්ලන්නද?😑"

"එතකොට මං කොහෙද නිදා ගන්නෙ?"
Yuanගෙයි Hobiගෙයි රණ්ඩුව නවත්තන්න කියලා කිව්වට තවත් උනේ රණ්ඩුව වැඩි වුන එක...

"Soy,ජීසේ ඔප්පයි එක කාමරේක...මෙයා සෝෆා එකේ...මං මෙයාගෙ කාමරේ😎"

"පොඩ්ඩක් ඉන්න එතකොට මං මෙයත් එක්කද?? අපෝ මට නං බෑ🤢"
"ඇයි බැරි??? What's the problem??😠"

"මේ අහන්න Yoon...මගෙ ඕන දෙයක් ඔයාට දෙන්නං...හැබැයි මගෙ ඇදනං ඉල්ලන්න එපා..✋"
"හහ්...එහෙම බෑ....ඔයාට සැප විදින්නයි...මට දුක් විදින්නයි දෙකක් කරන්න බෑනේ.....මේ පාර කතා දෙකක් නෑ මට ඇද ඕනෙ එච්චරයි😡"

му ℓσνєℓу кιтту||^•-•^Onde histórias criam vida. Descubra agora