SOĞUK

-18-

Arkadaşlar ben tüm karakterlerimi özledim açıkçası ama Teog sınavım vardı ve bunu söylemeyi hiç istemiyorum ama hikayeme ayıracak zaman bulamadım. Neyseki bitti Teog denilen o iğrenç sınav. Okuyucularımdan bu sınava girenler varsa umarım başarılı olmuşlardır. Ve son olarak 17. Bölüm istediğim okumaya ulaşmadı. Ama umuyorum ki artık düzelir. Multimedya Doruk'un arabası.

Ada

Doruk'un bitmek bilmez işi bende her zaman ki gibi merak uyandırmıştı. Üçer beşer merdivenleri atlayarak inerken bağırışmalar duydum. Bir ağlama sesi geliyordu. Öğrenciler bir araya toplanmışlardı. Aklıma hemen Doruk'un biriyle kavga etmiş olabileceği ihtimali geldi. Hızlıca kalabalığın olduğu yere ulaştım. Evet tahmin ettiğim gibi Doruk oradaydı. Ama... ama yanında ağlayan kişi Sezin'di. Ve Ege bağırıyordu.

"Söylesene Sezin Doruk'tan mı hamilesin ? O yüzden mi benden uzaklaştın? Benden, Ada'dan ? Bize ihanet ettiğini düşündüğün için mi?"

Duyduklarımla olduğum yerde kaldım. Vücudum çok yoğun bir şoka maruz kalmıştı. Elimi hızla çarpmakta olan kalbime götürdüm. Bunu yapmış olamazlar değil mi ? Bana bunu yapmış olamazlar. Kulaklarımın uğultusundan hiç bir şeyi net duyamıyordum. Doruk Ege'ye bir yumruk geçirdiğinde hemen yere düşen Ege'nin yanına eğildim. Çünkü Doruk sanırım bir kere daha vurmayı planlıyordu.

Bu ani hareketim üzerine tüm gözler üzerime çevrildi. Ege dahil herkes çok şaşkındı. Doruk gayet soğukkanlı bir halde kolumu yumuşak bir şekilde tuttu ve beni Ege'nin üzerinden çekti. Onun ellerinden kurtulmak istiyordum ama kendimi çok güçsüz hissediyordum.

Doruk beni kendinden biraz uzak tutarak yüzüme baktı.

"Neden ağlıyorsun Ada. Yemin ederim hiç bir şey duyduğun gibi değil."

Ağladığımın bile farkında değildim. Hala sustuğumu gören Doruk bağırdı.

"Etrafımızda bir tane insan görmek istemiyorum dağılın hepiniz."

Öğrenciler hemen kaçışmaya başladı. Doruk bir süre gitmelerini bekledikten sonra bizlere baktı.

"Şimdi sakin bir yere gidiyoruz ve Sezin bize her şeyi doğru dürüst anlatıyor. Tamam mı Sezin?"

Sezin sessizce kafasını salladı. Doruk hala yerde oturmakta olan Ege'yi yakasından tutarak kaldırdı.

O sırada Sezin nerede konuşabileceğimizi sordu. Ben de müzik sınıfına gidebileceğimizi söyledim.

İçeri girdiğimizde koltuklara doğru ilerledik. Herkes yerine yerleştiğinde dikkatler Sezin'in üzerine çekildi. Kollarını göğsünde kavuşturmuş olan Ege sinirli ve sabırsız bir şekilde konuştu.

"Evet Sezin seni bekliyoruz."

Sezin oturduğu koltuğun uç noktasına kadar geldi. Bacaklarını iki yana açtı ve dirseklerini üzerlerine koydu sonra da sessizce konuşmaya başladı.

"Öncelikle Ege ve Ada siz her şeyi yanlış anladınız. Bebek Doruk'tan falan değil. "

Ben sessizce dinlemeyi tercih ederken Ege Sezin'in konuşmasını böldü.

"Peki neden Doruk'a söyledin de başka kimseye söylemedin. Ayrıca bebek kimden? Cevabından korkuyorum."

Bu sözlerinin üzerine Ege alaycı bir şekilde güldü. Sezin ise kırılmış gözüküyordu.

"Bak Ege şuan sana çok kırgınım. Bana ima ettiğin sözler gerçekten çok ağır ve artık üzülerek söylüyorum ki bebek senden. Başka birinden olması imkansız zaten nasıl böyle bir şey düşünebildin? Seni kendimden uzaklaştırdım çünkü bebeği istemeyeceğini düşündüm. Korktum."