Ekim ❤️ Kanat

2. Bölüm

Ekim'den

Bugün yeni okuluma başlayacağım. Yani intikamım için ilk adımı atıyorum. Tabiki Kanat'ın karşısına eski Ekim gibi çıkmayacağım. Yıllar işte, istemesen de insanı değiştiriyor. Görünüşüm, duygularım, herşeyim değişti.
Okula girdiğimde herkes bana baktıyordu. Daha sonra basketbol oynayan Kanat'ı gördüm ve yanına gittim.

Ekim: pardon, müdür odası nerede acaba?

Kanat hemen sesimi duyar duymaz bana döndü.

Kanat: E-ekim?

Onu tanımamış gibi;

Ekim: adımı nereden biliyorsun sen? Ah benimki de soru, tabiki sosyal medyadan, değil mi?

Kanat: beni hatırlamıyor musun?

Ekim: hatırlamam mi gerekiyor?

Kanat: yok ya, zaten 1 yıldır görüşmedik normal yani.

Ekim: tanışıyoruz yani? Allah Allah hiç hatırlamıyorum.

Kanat: iyi!

Ekim: iyi.

Dedim sakın bir şekilde. Sinirlendiği o kadar belliydi ki, delirmek üzereydi.
Sen daha dur Kanat Efendi seni bana bunu yaptığına pişman edeceğim.
Daha sonra Ozan'a döndüm ve;

Ekim: bunun söyleyeceği yok sen söyle bari, müdür odası nerede?

Ozan: girişten sağa dön düz git koridorun sonunda.

Ekim: okey, sağol yakışıklı.

Dedim biraz yakınlaşarak. Tabiki amacım Ozan'a yürümek değil, Kanat'ı kıskandırmak.
Daha sonra hemen ordan gittim.

Kanat'tan

Kanat: hayırdır Ozan, ne bu yakınlık?

Ozan: bende anlamadım ki, ne olmuş bu kıza?

Kanat: bilmiyorum ama ondan uzak dur tamam mı? Mesafeni koru.

Ozan: sanki ben bayıldım Ekim'in bu tavrına. Merak etme sen istemesen de ben o mesafeyi açarım.

Kanat: güzel!

Dedim ve arabama atlayıp sahile gittim. Nasıl beni, aşkımızı unutur. Sırf bir yanlış anlama yüzünden ayrıldı benden. Beni dinleme gereği bile duymadı. Ama ben onu geri kazanacağım. Çünkü ben onu çok sevdim, halada seviyorum. O beni benden alan bakışları, benim olan kalbi, herşeyiyle seviyorum onu ve o beni aşkımızı hatırlayacak, hatırlatıcağım...