Akşamlar soğuktur

Polis

"Konuşmamız lâzım" dedi ciddi ciddi. Nasıl bakdıysam artık oda ters ters bana baktı.
"Ne bakıyon lan!" dedim kendini haklı çıkaran ses tonuyla.
"Haksız mıyım sence?"
"Evet" dedim sanki çok normalmiş gibi.
"Konuşmalıyız?"
"Almıyım canım!"
"Al canım, al!"
"Siktir git lan"diye isyan etdim en sonun da. Yere bağdaş kurar gibi oturdum. Bana 'ciddi misin?' bakışı atdı. 'ne?' der gibi elimi iki yana açtım. Sonun da pes edip o da oturdu.
"Öncelikle ben bir polisim."
"Biliyorum"hız ama umursamaz ses tonum onu şaşırmıştı.
"İmkânsız!"
" Değil! Kemal Taşdemir'i arıyorsun. Ve Allah kahretsin ki ben onun kızıyım. O bizi bulup günah çıkartmaya çalışıyor. Çünki bir zavvalı. Büyük ihtimalle sen de onu yakalayınca terfi ediceksin. Sen de tabi en kolay yolu seçip beni bulmaya çalıştın. Beni buldun. Ve sanıyorsun ki kendisi gelicek ama kötü bir haberim var korumalarını gönderdi KOMSERİM! Ve maalesef benim de başımı yaktınız çünki etrafımız koruma dolu."dedik den sonra şaşkınca bana baktı. Ayrıca hayatı boyunca benim kadar zeki bir insan gprmediyse ben ne yapabilirim.
" Ayrıca şu yakan daki cihaz dan bizi dinleyen arkadaşlarına söyle buraya gelmesinler. Yakalanırsam seni mahvederim. "hâlâ şaşkın a bana bakarken.
"Ha bir de şöyle bakma ya! Zaten çok gıcıksın bir de böyle bakınca iyice seni dövesim geliyor" şaşkın bakışlarını üzerim den çekince. Sonun da konuştu.
"Sen... Nasıl?" bunu söylerken hâlâ şaşkındı.
"Ego yığını olmasaydın. Anlardın."
"Ama..."
"Sana bir dakika veriyorum. Kendine gel. Tamam dövüş de çok iyiyim ama maksimum 20 kişiyi bir  den  döverim. Ama bunlar silahlı. Bu yüz den bana yardım etmelisin. Aksi takdir  de seni bura da bırakırım. "

Ara sıra bu şeylerin olmasa hiç çekilmezsin ha sen de.

İç ses şimdi olmaz. Çok iyi gidiyorum.

OK baby. Ben burdayım.

"Sen nasıl anladın?"

"Şimdi!" diye bağırıp ona hiç cevap vermedim. Dışarı çıktım ama o hâlâ donuktu.

Kapının tam arkasın da  büyük ihtimalle sağ ve sol olmakla iki kişi vardı. Onları hızla etkisiz hale getirdim. Silahlarını aldıktan sonra tekrar içeri girdim. Ama yeter arkık hayatın da hiç mi zeki insanı geçtim akıllı yokdu anasını satayım. Dayanamadım ve yüzüne çok sert bir yumruk geçirdim. Kafasını kaldırdığın da hee iki burun deliğin den kan akıyordu sanırım burnunu kırdım. Her neyse.

Sanki çok umrun da.

Değil ki.

"Ne yapıyorsun ya?"

"Kendine gel geri zekâlı"