Akşamlar soğuktur

Bölüm 7

             Ciddi misiniz?

Ah, hadi ama!
Bu çocuk tam bir çıt kırıldım dı. Sanki onu öldürdüm ve ya    öldüresiye dövdüm. Tamam kabul ediyorum. Burnunu kırdım. Ve gördüğüm kadarıyla da baya ince bir çalışma sergilemişim ama bu onun abartdığı kadar da büyük bir konu değildi.

Yememiş içmemiş beni ispiyonlamış mıydı! Ben kesin buna üşenir çocuğunun dersini kendim verirdim!

Evet tam şu an da, müdürün odasında burnunu kırdığım çocuğa öldüresiye bakıyordum. Bu bakış ilk içeri girdiğim de onun bana atdığı bakışlar dı. Ama şu an ben ona atıyorum.

Hayatım boyunca okuduğum bütün roman lar da baş röl kız baş röl erkeğe ilk önce öldürücü bakışlar atıyordu. Bunu asla canlandıramamıştım. Ama şu an zavvalı çocuğa nasıl öldürecek gibi bakıyorsam korku dan bana bakamıyor, durma dan gözlerini kaçırlyordu.

"Öhm! Öhm!" müdürün uyarıcı ve dikkat lari kendi üzerine çekmek için boğazını temizledik ten sonra düşüncelerim den sıyrılarak gerçekliğe döndüm.

Galiba öldürücü bakışlarım dan, o da korkmuştu! Harbi o kadar korkutucu mu bakıyorum.

"Kızım, neden gelir gelmez çocuğun burnunu kırıyorsun."
Cevapla lan şimdi. 'Hocam çocuk beni çok sinirlendir di ben de burnunu kırdım.'mı diyeceğim. Tabiki de hayır. Eğer o da orada olsaydı bana kak verirdi. Hiç değilse ora da kiler den biri olayı doğru dürüst anlatsaydı, böyle olmazdı. Ama anladığım kadarıyla bura da her kese kendi  malı gibi davranıyor,kimse de gıkını çıkarmıyor. Tabiki de bunları müdüre söyleme deim yoksa kardeşlerimi okuldan atardı. Çünki müdür de çocuğun ailesinin malı gibi davranıyor du. Onların yanın da ezilip büzülüyor,bana gelince aslan kesiliyor du.

Yalnız benim kardeşlerim burly değil! Onların burs parasını da ben ödedim! Bu durum da iki sonuç vardı. Ya adam  okulun sahibi,ya da düzenli olarak  yüklü miktarda bağış yapıyordu!
Umarım ikincidir.

"Hocam beni gerçek ten çok sinirlendir di..."
"KES!SİNİRLENİNCE İLLAKİ BİRİNİN BURNUNU KIRMAN GEREKİYOR GİTİP KAFANI DUVARA VURSAYDIN DA SENİN BURNUN KI..."
"YETER." bu beş harfli ve alt yapısı sinir, tahammülsüzlük, öfke olan söz çakma kralın babasına aitdi.

Yalnız rolünü maldı bura da, bağırması gereken kişi bendi!

"Efendim, bir sorun mu var?"  bu az önce deli gibi bağıran adamın sesimiydi?
Bir dakika. Şu an neye şaşıracağıma şaşdım. Galiba batlayanın ben değil çakma kralın babası olmasına. Ha bir de tek şaşan ben değildim. Adamım eşi yani çakma kralın annesi bunu yapıcağını biliyormuş gibi ifadesi vardı. Çakma kral da şaşkındı.

"Suç kesin bu geri zekâlı da. Kışkırtmıştır kızı. O da, kafa atmışdır. İyide yapmış. Tabi alışmış bütün kızların ona hayran olmasına. Bu kız da kafa atınca tabi bu geri zekâlının gururuna dokunmuş. Yoksa burnunun kırılması umrun da değil." haklı. Şu an oda da çakma kralın annesi onu destekleyen ifade de, çakma kral ise başına bunun geleceğini bilmiş de o yüzden 'ben biliyordum' ifadesi de. Benim kardeşlerimse sadece şaşkın. Ben ise merakla aksiyon filmi izler gibi etrafa bakıyorum. Sanki bahsedilen kız ben değilim.

40lı yaşların civarında ama buna rağmen daha genç gösteren,çakma kralın babasına ne diye hitap.  ediceğimi buldum.
'Bay adalet'