FRAGMAN
Gözlerimdeki ağırlık hala uyumam gerektiğini vurgularken, kapalı olan gözlerime güneş ışığının vurmasıyla elimi gözlerime siper ettim, kafamdan tak tak diye tok sesler yankılanırken diğer elimide kaldırıp anlıma masaj yapmaya başladım yinede sesler geçmeyince salaklığımamı yanayım bilemedim ,kafamdan nasıl tak tak diye sesler gelebilirdi tabiki cama vuruluyordu. ıraz iyice dengemi bozdu diye düşünüp kendi kendime hayıflanırken gözlerimi yavaşça açıp balkonumda bana bakan iki adet sırıtan yüz gördüm.
afra ve atlas yine erkenden gelmişlerdi.
üzerimden pikeyi tekmeleyerek attım ve yataktan kalkıp balkonun kilidini açtım,
"biliyor musunuz bu evde normal giriş kapısı var" dedim uykulu sesimle.
afra şaşırmış gibi yapıp oturduğu sandalyeye geri otururken "gerçekten mi ben yok sanıyordum." dedi eliyle ağzını kapatıp.
atlas da karşısındaki sandalyeye oturup benide kolumdan çekip kucağına oturttu, her zamanki sabah uyandırma servisimin kaslı göğsüne kafamı yaslayıp "saat kaç" dedim esnerken , hala uykumu alamamıştım ıraz ı düşünmekten.
atlas saçlarımı okşarken "beş" dedi, şaşkınlıktan gözlerim kocaman açılırken kafamı kaldırıp atlasa baktım "delirdiniz mi siz bu saatte neden uyandırdınız beni" diye cırlarken odamın kapısı açılıp ushan girdi ve
" çünkü atlas bizi kahvaltıya çağırdı"dedi her zamanki sakin ve kadife kadar yumuşak sesiyle. Sesinden anlayış akıyordu bu yakışıklı bozuntusunun.
ushan balkon kapısını pervazına yaslanıp ellerini göğsünde birleştirdi, iki senedir zar zor yaptığı kaslarının dahada belirgin olmasını sağladı, eğer ona abi gözüyle bakmasaydım asılırdım.
atlas tam ağzımı açmış konuşacakken lafa atlayıp
"bir aydır kahvaltı yapmıyoruz hep beraber " dedi kollarını belime dolayıp "ve bugün güzel bir kahvaltı yapıcaz küçük hanım, hadi hazırlan" deyip beni kucağından attı.
----------------------
fazla gecikti farkındayım bunu için üzgünüm bir hafta içince bölümü yayımlıcam tam olarak. hatam varsa affola kusurlarım varsa affola yorumlarınızı belkiyorum iyi kötü ne olursa fikir verirsenizde dikkate alırım kocaman öpücükler :* :):)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaybolan SADAKAT (SUİKAST )
أدب المراهقينElimi boynundan yukarı çıkartarak parmak uçlarım ile yüzünü keşfetmeye başladım. İşaret parmağım dudaklarının üstüne geldiğinde durdum. Iraz bu temasım ile acı çekiyormuşçasına gözlerini kapattı, beni okşayan eli daha da sertleşti. Sanırım onu cesar...
