The real new me

Hoofdstuk 10

We hebben nog maar een paar dagen en dan moeten alle scenes op film staan. De stress begint langzaam maar zeker te groeien. De spanningen worden groter, want alles moet nu goed blijven gaan. Anders was al hun harde werk voor niets. Er staat nog een opdracht op de planning en daarna ben ik klaar met de film. Ik prop mijn veters in mijn schoenen, want ik heb geen tijd meer om ze te strikken. Ik pak mijn jas en tas en sprint naar mijn fiets. Ik heb om twee uur afgesproken met Pim en Loit en het is nu vijf voor twee, dus praktisch gezien kan ik al niet meer op tijd komen. Maar ik doe mijn best om nog zo vroeg mogelijk te komen.

"Vandaag mag je doen wat je wilt. Je mag vrijwilligers werk gaan doen, maar je mag dus helemaal zelf weten wat." Een kwartier later sta ik in een bejaardentehuis en help ik met het rondbrengen van koffie. Mensen spreken me aan en beginnen enthousiast te vertellen over vroeger. Een meneer zag de camera en riep meteen: "Kom ik nu op TV? Dan moet ik er wel net zo mooi uitzien als jou. Dat moet ik nog even gaan fixen." Hij spreekt het uit vol trots. "Zo zeggen jullie jongelui dat toch tegenwoordig." Ik knik en glimlach naar hem.

"Daar bent u goed van op de hoogte."

"Zeg maar je hoor, anders voel ik me zo oud. Ik ben tenslotte nog maar 84. Ik leer al die hippe woorden van mijn kleinkinderen." Hij laat foto's zien van zijn kleinkinderen. Het zijn er best veel. Hij vertelt vol trots over zijn kinderen en kleinkinderen. Het was een geweldige middag. Ik heb er van genoten om met onbekende mensen te praten en hun verhalen te horen. Deze opdracht was absoluut de leukste. "Je straalde helemaal." Had Pim gezegd toen we weer naar buiten liepen. "Ik vond het echt leuk om je zo bezig te zien."

"Ik vond het ook echt heel leuk!"

Verder vertelde ze me dat ik een gala jurk moet gaan kopen voor de première.

Ik ga morgen weer trainen, zin om mee te gaan?

Nils doet aan waterskiën. Ik wil dolgraag mee, maar het idee dat hij me dan in bikini moet zien benauwd me. Toch stem ik in. Ik heb met Loit afgesproken dat hij me brengt. Hij heeft een tijdje terug zijn rijbewijs gehaald, dus nu durf ik het aan om bij hem in de auto te stappen. Ik kan het niet laten af en toe uit angst iets vast te grijpen, maar het gaat steeds beter.

"Je bent prachtig." Nils heeft me net een pak gegeven om over mijn bikini aan te trekken. Mijn redding. Nils heeft het pak al aan. Het zit strak om zijn lijf, ik kan zijn spieren er doorheen zien.

"Dankjewel, jij ook." Ik probeer me ondertussen in het pak te hijsen.

"Moet ik even helpen met de rits?" de rits begint op mijn kont en loopt helemaal door naar boven, dus ik kan er niet zo goed bij.

"Graag." zucht ik. Het is lichtelijk ongemakkelijk als hij de rist bij mijn kont vastpakt.

"Klaar?"

"Ja!" Uit enthousiasme klap ik in mijn handen. "Ik heb er zin in."

Nils is er serieus goed in, hij maakt sprongen en oefent technieken. Ik daarentegen, kan nog geen seconden blijven staan. "Ja! Ik kan h..." Blij gooide ik een arm in de lucht toen ik langer dan een seconde stond. Daardoor viel ik natuurlijk en kon ik mijn zin niet afmaken. Nils begint keihard te lachen. Ik klim uit het water en geef hem een por in zijn buik. "Je lacht me gewoon uit." Oeh, spieren. Misschien geen sixpack, maar spieren heeft hij wel.

"Je bent echt een geweldig kind." Zegt hij lachend terwijl hij een arm om me heen slaat.

"Omdat ik een kluns ben?"

"Nee, omdat je een mooie persoonlijkheid hebt, je grappig bent en super mooi." Ik trek een vies gezicht. "Hoef je niet zo te kijken. Ik meen het je bent prachtig. Of kan je daar niet tegen als ik dat zeg."

"Nee, je bent eng."

"Zie je mij als vriend?" Vraagt Nils ineens heel serieus. "Want ik zie je eigenlijk niet als gewoon een vriendin, voor mij ben je wel iets meer."

Ik weet even niet zo goed hoe ik hierop moet antwoorden. "Ik weet het niet, sorry." Ik heb altijd gedacht dat ik Pim leuk vind, maar zelfs daar ga ik nu aan twijfelen. "Misschien zie ik je nog als helemaal niks. Je stelt lastige vragen."

"Waarom stel ik lastige vragen?" hij heeft zijn arm inmiddels van mijn schouders afgehaald, onze handen raken elkaar af en toe aan.

"Omdat ik de antwoorden er niet op weet."

"Waarom niet?"

"Ga weg met je waarom." Zeg ik met een glimlach.

"Sorry. Zal ik je vanavond bellen?" ik knik en we nemen afscheid. Loit staat alweer op me te wachten buiten.

"Jij hebt het zo te zien naar je zin gehad."

"Hoezo?" Ik kijk Loit vragend aan terwijl ik de auto instap.

"Je straalt."

"Ik heb er dus even over nagedacht." Toen mijn mobiel ging ben ik naar boven gelopen en op mijn bed gaan liggen, "Je bent een leuke jongen, ik heb het gevoel dat ik alles tegen je kan zeggen."

"Maar?" Nils had me beloofd om te bellen en dat deed hij precies om zes uur, want om zes uur is het avond.

"Maar als jij zegt dat ik meer ben dan een vriendin, weet ik niks meer te zeggen."

"Hoezo?"

"Daar weet ik het antwoord ook niet op. Ik ben dan denk ik bang om iets verkeerd te zeggen."

"Dat vind ik wel lief."

"Ik niet."

"Ik moet weer ophangen, ik moet eten."

"Eet smakelijk." Ik kijk op de klok, het is bijna half zeven. Ik zal zo ook wel moeten eten.

"Liek, ik denk dat ik je leuk vind. Doei haasje."

"Hoezo haasje?"

"Omdat je langzaam bent." Ik hoor aan zijn stem dat hij moet lachen.

"Helemaal niet." Spurt ik tegen.

"Je was te laat op ons eerste afspraakje."

"Dat was een keer."

"Je reageert een uur later op mijn berichtje."

"Oké, oké, ga nou maar lekker eten." Ik hang op en val achterover op mijn bed. Ik raak de controle kwijt over wat ik voel. Ik kan het niet zelf bepalen.

Ik moet over acht minuten bij Nina zijn, Jill is daar al. We gaan opzoek naar een jurk voor het gala. Ik ben keurig op tijd bij Nina. Wat nou: altijd te laat.

"Ik heb met Jason gepraat. Ik heb hem verteld dat ik dacht dat hij wat in mijn drankje had gedaan. Maar dat kan niet, want toen ik even wegliep, stond hij met Loit te praten. Het was dus iemand anders."

"Maar je weet niet wie?" Jill pakt verschillende jurken en houd ze een voor een voor zich.

"Nee, ik heb geen idee. Wat vind je van deze?" Nina houdt een lichtblauw jurkje voor zich.

~ nog één hoofdstuk!!