MAFIA IN SCHOOL • TAEKOOK +18 ✓

21

Haiii, ben geldiiiim. Bir önceki bölüme verdiğiniz oy ve yaptığınız yorumlardan dolayı teşekkür ederim. <3

Ailemiz 120K okunmaya ulaştıı, çok mutluyum cidden teşekkür ederim desteğini esirgemeyen herkese. Sanırım her bölümde teşekkürler notlarım bitmeyecek sjwjwjjw

Bir önceki bölümde kamp olaylarını biraz uzatacağımı söylemiştim bölüm sonundaki notumda. Maksat birlikte vakit geçirmeleri ve birbirlerini daha yakından tanımaya fırsatları olması. Bir kaç bölüm daha aynı günde veya kamp olaylarında kalabiliriz, haberiniz olsun. Umarım sıkılmazsınız<3

Keyifli okumalar dilerim lokumlarım! Xx

**

Taehyung ile o göl kenarında, oturmaya devam ediyorduk. Zaman diliminden birhaberdik, ama umrumda değildi. Bu evrede ellerini bir an bile birleştirdiği karnımdan ayırmamıştı.

Onun kollarında gölü izlerken pamuk gibi hafiflemiştim hafiflemesine, ama öte yandan da onun geçmişte yaşadığı tüm şeyler zihnimi derinlerden kemirmeye devam ediyordu.

Taehyung zeminle bütünleşen bedenini yerden kaldırdığında, vücut ısılarımız bütünleştiği için geri çekilmesiyle rüzgar vücudunun yokluğunu amansızca doldurmuştu.

Ayağa dikilip bana elini uzattığında yarım ağız gülümseyerek elinden tuttum ve uyuşan bacaklarımı güçlükle hareket ettirdim.

Beni ayağa yavaşça çekmesine rağmen bacaklarımın oturmaktan tutulduğu gerçeği yüzüme tokat misali çarptı. Oh siktir, epeydir oturuyor olmalıydık. Bu gece ciddi anlamda onunla birlikteyken zamanın nasıl geçtiğini anlayamamıştım.

Yüzümü buruşturarak yumruk haline getirdiğim ellerimle baldırlarıma hafifçe vurup kaslarımı gevşetmeye çalıştım.

Adım attığımda topallayınca dengemi kaybedip düşeceğimi düşünmüş olmalı ki refleksle elimden yakaladı. Parmaklarımızı iç içe geçirip kenetlediğinde zemine bakan bakışlarımı onun gözlerine yükselttim.

"Hadi gidelim." dedi ve parmaklarımızı ayırmadan adım atmaya başladığında alt dudağımı ısırarak gülümseyip adımlarına eşlik etmeye başladım. Ellerimizi bu şekilde birleştirmesi hoşuma gitmişti.

Bacaklarım hareket ettikçe açılıyor olsa dahi adımlarını hızlı atmak yerine son derece yavaş ilerlemeyi seçti. Ben de ona ayak uydururken önüne bakan erkeği izledim. Rüzgarın durmadan darbeler bırakarak savurduğu saçlarını düzeltti.

Aslında gerçekten kötü biri değildi. Ondan uzak durma sebebim mafyanın oğlu olmasıydı, evet. Ama insanlar ailesini seçebilme şansına sahip değildi. Babasının mafya olması Taehyung'un suçu elbette değildi.

Bu gece gerçekten onun kötü biri olmadığı kanısına varmıştım. O gözlerinin dolması ve ağlamamak için yüzünü boynuma gömmesi, gözlerime bakmaktan kaçınması... Gerçekten dışarıdan sert bir karakter olarak görünüyor olsa da içinde pamuk gibi bir insan yaşıyordu...

Yılların verdiği zihinsel acılarını, duygusal çöküntülerini, kederlerini, hayal kırıklıklarını, saklayıp gömdüğü çelikten örülü duvarını yıkmak, onun dünyasını keşfetmek istiyordum.

Onu daha fazla tanımak istiyordum. Artık gerçek anlamda ona biraz daha yakınlaşmıştım. Bana çocukluğundan bahsedecek kadar açılmaya hazırdı. Sadece sebatla beklemem gerekiyordu, doğru anı yakaladığı zaman benimle paylaşmak isterse tüm geçmişindeki kirli, onu acıtan, yıpratan yanını bana tamamen açacaktı.

Yara izimi öpmüştü ve bu da beni deli gibi etkilemişti. Ben de onun tenine kazınan o kesik izini öpmek ve kusursuzlaştırmak istiyordum. Tıpkı onun bana yaptığı gibi...