CHARISSE
Mariin kong ipiniikit ang mata ko at naramdaman ko ang matinding pagod. Kanina pa tumatawag si Jerwin. But I am just ignoring his calls, he even sent flowers. Di nya ako makukuha sa mga paandar nya ngayon.
Nakarinig ako ng pag katok. Sumungaw ang sekretarya ko.
"Ma'am si Sir Jerwin po." Anito. Pumasok ang asawa ko. Iningusan ko.
"Hon. I'm sorry. Please bati na tayo."
"What are you doing here? Checking on me?"
Napakamot ito sa batok . He smiled at me.
"Hon naman eh! Sorry na pleasee" anito
Hindi ko ito pinansin. Maya maya ang kumatok at sumungaw ulit ang sekretarya ko.
"Ma'am sorry to interrupt you but Mr Lacuesta already arrived." Aniya
"Sige Salamat. Nandun na ba lahat ng board?"
"Opo."
Lumabas na ito. Dinampot ko ang folder sa ibabaw ng mesa at akmang aalis na ng hatakin ni Jerwin ang braso ko.
"Hon. Please Im so sorry. Pansinin mo na ako."
"Let me go Jerwin. Importanteng kliente si Mr Lacuesta" sabi ko a hinila ang braso ko
Dumiretcho ako ng labas.
*
Napatigil ako sa pag pe present ng biglang pumasok si Jerwin
Nag si tayuan ang board members na nilapitan at kinamayan nya.
"Mr Guzman!" Nag tayuan ang mga board. Ngumiti lang si Jerwin at sinenyas na maupo na sila. Naupo ito sa upuang nasa tabi ng pwesto ko. Nakatingin lang si Mr Lacuesta.
"Ah Sir this is my husband, Jerwin Guzman." Pag papakilala ko.
"Oh you're the PBA Player right?" Anito.
Jerwin just smiled. At tumingin sa akin.
"Please continue wife. I want to get involved." Anito.
All the time na nag rereport ako he just kept on starring at me. Gusto kong mairita. But pag napapatingin naman ako sa kanya he would just smile at me. F-uck nawawala ang inis ko. Kaya ng matapos ang meeting ay naka simangot ako. Naramdaman ko ang braso nyang nakapulupot sa bewang ko.
"Sorry na hon." Anito
I faced him. "Nakuh kung hindi lang kita mahal." I said at kinantalan ng halik ang labi nya.
"I love you more hon. So much."
……
"I'm going to miss you boys. Three days lang yun. Be good okay? I love you both." Sabi ko kay Jerwin at kay Renz. "Alagaan mo ang makulit mong daddy baby ha?" Sabi ko sa nakangusong si Renz.
"Yes mommy." Ani Renz.
"Ikaw. Be good okay? Wag mong tuturuan ng kabulastugan yang minnie mo nyan." Bilin ko kay Jerwin "After game and practise deretcho uwi muna."
"Yes boss." Niyakap ako nito at hinalikan I kissed Renz too. "Bye hon. I love you."
"I love you too"
As said at pumasok na sa loob.
Jerwin POV
Kahapon lang wala ang asawa ko pero miss na miss ko na agad sya.
Nakarinig ako ng pag katok. Iniwan ko muna ang anak ko at tinungo ang pinto. Nagulat ako ng mapag buksan ko si Pj. Naramdaman ko ang braso ni Renz sa binti ko. So I told thdm maid to bring him in bed. Nakita ko ang pagtatanong sa mata nito.
"Pasok ka."
"Anak mo?" Tanong nito
"Yah. Kasal na si Justinne kay Ian." Nakita ko ang pag ka gulat sa mata nito. Of course youre an asshole how would you know that? But i manage to talk to him politely. "Si Charisse ang ina ni Renz" Yes I an naming what is mine!
Nakita kong nagulat ulit sya
"Really? Where is she?" He seem interested with my wife huh.
"States. Business trip"
I sat beside him. I really want to ask him these.
"Can i ask something?" I said
"Sige lang."
"Bakit bumalik kapa?" Napalingon ito sa akin. "I hope na purely business lang ang pakay mo dito sa pilipinas." I heaved a deep sigh. "And please kung hindi rin lang business please stay away from Kim. And with my wife." I choose not to say the last words.
"Babawi ako sa mga taong tinapon ko tol. I want to gain her forgiveness, so please don't ask me to do those silly things."
Ang kapal ng mukha ng gagong toh ah. Kelangang malaman nito ang damage na dinala nito sa buhay ni Kim.
"I dont want to see the girl you left four years ago suffered and die again" I cleared my throat. Its so hard to reminised those bad memories. "After you left with Kaye.."
"Hey I wasn't with Kaye" hindi makapaniwalang tiningnan ko sya.
"Sabay kayong nag laho. You both was nowhere to found. Kim almost die and also Allein." Ipinikit ko ang mga mata ko at pilit na inaalis sa utak ko yung imahe ni Allein na araw araw ay pinapatay ang sarili pati na rin yung pag kaka aksidente ni Kim. Huminga ako ng malalim at pilit na pinapakalma ang sarili ko. "Matagal syang nag hintay na dumating ka. She said you always love surprising her at di mo magagawang iwan sya. She waited outside the church nang mag simulang mag alisan ang mga bisita, niyaya na namin syang umuwi. But she refused. She stayed there until midnight." Huminga ako ng malalim "The following day she met an accident."
Nakita ko ang pag awang ng labi nya.
"We conclude that it wasn't an accident at all para kasing sinadya, muntin na syang mamatay nun. Alam mo bang.." napahinto ako di ko alam kung sasabihin ko pa yun. "She's pregnant pala? The doctors suggested na tanggalin yung baby para... para daw" I stand up and drink a glass of water para maibsan ang paninikip ng dibdib ko. Nakita ko naman na nag simula na syang umiyak. Nakatakip ang mga palad nya sa mukha nya. Naupo ulit ako sa tabi nya.
"Kasi daw pag nabuhay yung baby baka daw mag karon ng maraming kumplikasyon, but Kuya Kris refused. He know's na buntis si Kim. Kaya daw naman nilang ipagamot yung baby kung sakali, yun daw kasi dapat yung wedding gift sayo. Galit na galit si kuya Kris sa inyo." I look at him na humahagulhol na sa tabi ko.
"After a month of unconciousness she woke up. Ikaw ang unang hinanap. Taz nung mapag tanto siguro na wala kana nga, naalala nya yung baby nyo. She felt relief na malaman na safe yung baby. While Allein was busy on destroying his life. Laging lasing, walang araw na hindi lasing yun. Galit na galit sya sa inyo, hanggang sa ipa rehab sya, six months din sya dun." I clench my jaws. Nakakamiss din yung kakulitan ni Allein. Sayang kasi sinira sya ng isang babae.
"Nawala yung dating Allein. Kim and Allein help each other na maka get over. Akala namin tapos na yung heart aches ni Kim. But after she gave birth, bluish yung baby, after a wee he died." Pumikit ako at pilit na iniaalis yung mga alaalang iyon sa utak ko. Bahala syang alamin ang tungkol kay Sophia. I tapped his shoulders kasi parang kinakapos na sya ng pag hinga sa pag iyak. I stand up at kumuha ng tubig. Iniabot ko iyon sa kanya. Pero di nya yun kinuha kaya pinatong ko na lang sa center table iyon. Pulang pula a basang basa ang mukha nito ng tumunghay.
"S-Salamat pare." Halos paos na sabi nito. Pag katapos ay tila wala sa sariling tumayo. Natisod pa sya sa laruan ni Renz na nakalat sa sahig kaya bumagsak ito. Kaagad ko itong nilapitan at itinayo. Walang imik na dumeretcho ito sa pintuan. Lumabas at dumiretcho sa sasakyan nya. Mayamaya ay pasibad na umalis ito. Napailing na lang ako.
(Daming wrong grammars! Paumanhin po)
