HAYATIN İÇİN YALVAR (18+)

18.BÖLÜM

Alessa

Lunaparktan sonra bir restoranda gelmiştik. Leonardo arabayı park edeceğini söyleyip bana önden girmemi söylemişti. İçeri girdim ve bir görevli görmek için etrafa baktım. Bir adam yanıma geldi ve kibirli bir ifade ile beni süzdü.

Görevli:Buraya öylece giremezsin, burası oldukça lüks bir yer ve senin cüzdanın...

Beni tekrar süzdü ve yüzünü buruşturdu.

Görevli:Buraya yetmez.

Alessa:Bir arkadaşım ödeyecek.

Görevli:Seninle takılıyorsa onun da parasının yeteceğini sanmıyorum. Şimdi zorluk çıkartma ve çık.

Kollarımı göğüsümde birleştirdim.

Alessa:Buradan çıkmıyorum. Arkadaşim gelecek, yemek yiyeceğiz ve şarap içip çıkacağız.

Adam sinirlenmis olmalıki tehditkar bir şekilde elini omzuma koydu.

Görevli:Beni dinle seni küçük-

Leonardo:Asıl sen o sikik ağzını kapatıp beni dinle.

Leonardo yanımıza gelip adamın elini omzumdan itti ve kolunu benim belime doladı. Adam Leonardo'yu tanıyor olmalı ki gerildi ve bir iki adım geriledi.

Görevli:Ah siz G&O şirketinin sahibisiniz.

Leonardo:Aynen öyle, şimdi söyle bakalım bizim cüzdanımız buraya yetmez mi? Benim param onun parası.

Görevli:Çok özür dilerim efendim! Ben sizinle olduğunu bilmiyordum.

Leonardo:Kes, patronunu çağır.

Görevli:Efendim lütfen-

Leonardo:Yap.

Adam endişe ile patronunu çağırmaya gitti. Patronu geldiğinde oldukça endişeliydi.

Patron:Sizin için ne yapabilirim efendim?

Leonardo:Burayı almak istiyorum, hayır, direk alıyorum.

Patron:Anlayamadım?

Leonardo:İslemlerle adamım ilgilenecek.

İçeri Christian girdi.

Leonardo:Christian, hallet.

Christian:Evet efendim.

Patron ve Christian odaya geçerken bizde bir masaya geçtik. Gelen garsona siparişleri verdikten sonra camdan manzarayı izledim. Büyük ve gösterişli bir mekanın en üst katındaydık.

Leonardo:Burası güzel mi?

Alessa:Evet, oldukça güzel.

Gözlerim bileğindeki bilekliğe kaydı.

Alessa:Onu takmak zorunda değilsin biliyorsun değil mi?

Leonardo:Ben hiç bir şeye zorunlu değilim prenses.

Güldüm, onunda hafifçe güldüğünü gördüğümde kalbim saçma bir şekilde hızlandı. Yumruklarımı sıktım. Ona aşıktım ve bu gerçeği kabullenmek istemedim. Aşk gerçek değildi ve bunu görmüştüm. Babam bu konuda iyi bir örnekti. Bakıslarım dışarıda gezerken karar verdim. Burada daha fazla kalmak sadece bana daha fazla acı verecekti. Daha çok aşık olacak, hasret çekecek ve üzülecektim.

Leonardo:Sorun ne?

Leonardo'ya baktım. Sim siyah gözlerinde hafif bir endişe belirtisi vardı. Beni önemsiyordu ve bu sadece kalbimin daha hızlı atmasını sağladı.

Alessa:Bir şey yok.

Leonardo:O görevli mi canını sıktı?

Alessa:Hayır, iyiyim.

Leonardo bana inanmayan bir bakış attı ama fazla kurcalamadı. Sessizce yemek yiyip şarap içtik. Saat gece ona gelirken eve gelmiştik. Ona "yanında uyumak istiyorum" demek istedim ama söylemedim. Yarın sabah burada olmayacak birinin bunu söylemesi doğru olmazdı. Bunun yerine sessizce iyi geceler diledim ve kendi odama çekildim.