HAYATIN İÇİN YALVAR (18+)

5.BÖLÜM

Alessa

Vücuduma verilen elektro şok ile uyandım. Elektriğin verildiği yerler hafif yanarken ellerimin bağlı olduğunu fark ettim.

Leonardo:Ah? Uyandırdım mı?

Başımı sesin geldiği yere, yattığım beyaz büyük yatağın diğer tarafına çevirdim. Bana sırıtarak bakarken bende ona katıldım ve sırıttım.

Alessa:Sosyopat zenginimizde buradaymış.

Güldü ve çenemden tuttu.

Leonardo:Bu cesaretin kaynağını öğrenelim mi prenses?

Bakışlarım odayı gezerken cevap verdim.

Alessa:Deneyebilirsin...Elena'yı öldüren sen miydin? Ve o diğer kadınları?

Leonardo:Evet, bir sorunun mu var?

Alessa:Hayır, hadi yapta bitsin. Bileklerim acıdı artık.

Dudakları yukarı kıvrıldı ve bir elini başımın yanına koyup üstüme geçti.

Leonardo:Yapamayacağımı mı sanıyorsun?

Alessa:Öyle mi dedim?

Sert, büyük ve kemikli eli boynumu kavradığında siyah gözleri benim yeşil gözlerimle buluştu. Boğazımı sıkarken yüzümün kızarmaya başladığını hissettim.

Leonardo:Hadi! Bana istediğimi ver! Yalvar!

Dudakalarımdan sessiz bir kıkırdama çıktı. Bayılmak üzereydim, eğer ben bayıldıktan sonra bir süre daha boğarsa öleceğimi biliyordum. Bayılmadan önce tekrar göz göze geldik. Gözlerinde hayal kırıkığı, öfke ve şaşkınlık vardı. Ve daha sonra her şey karanlık oldu.

~~~

Kuru bir öksürük ile uyandım. Boğazım ağrıyordu. Tam kalkmaya çalışırken bileklerimde ki keskin acı beni durdurdu.

Alessa:Tahriş olmuş.

Odamın kapısı açıldığında içeri bir adam girdi. Elinde bir tepsi vardı. Yanıma geldi ve elindekini yanında duran masaya koydu.

Ray:Ellerini çözeceğim, kaçmaya çalışmak senin için iyi bir seçenek değil.

O ellerimi çözerken ben tepsiye baktım. Kahvaltılık bir şeyler vardı. Ben ise ancak yemek gördüğümde ne kadar acıktığımı fark edebiliyordum. Ellerim çözülür çözülmez hızla tepsiye uzandım ama aldığım tepki ise şakağıma dayanan bir silahtı. Adama döndüm ve yargılayan bakışlarımı üstünde gezdirdim. Ardından tepsiyi alarak dizlerime koydum ve yemeye başladım.

Alessa:Emliyeti açmadın.

Ray:Ha?

Tabancaya sakince uzandım ve elinden aldım. Sakin tavrımla almama izin vermişti. Emliyeti açtım ve ona doğrulttum.

Alessa:Silah bende, emliyet açık ve mermi var. Ne yapacaksın?

Adam bir an kendine gelmiş gibi silkelendi. Gülmemek için dudağımı ısırdım.

Alessa:Dalga geçiyorum, al.

Elimden almadı.

Alessa:Hadi~ ciddiyim. Al şunu.

Adam tabancayı elimden aldı.

Ray:Sen deli misin?

Alessa:Neden seni vurmamımı isterdin?

Ray:Hayır ama...kaçmanı beklerdim.

Alessa:Ne zamandır ne yapacağımı tanımadığım insanlardan duyuyorum ben? Yemek getirdin şimdi koş bakalım patronunun yanına.

Dediklerimle sinirlenmişti. Tabancayı alnıma dayadığında güldüm.

Alessa:Hadi! Hadi sık! Korkma ve öldür beni!

Adam'ın elleri titriyordu. En sonunda geri çekildi.

Ray:Seni öldürmek için iznim yok...sadece korkutmak için.

İç çektim ve yemeye devam ettim.

Alessa:Git hadi, seninle bir derdim yok...Ray?

Ray:Ah evet.

Yaka kartında adının yazdığını yeni fark etmiştim. O ise bir iki saniye sonra yataktan kalkıp gitmişti. Arkasından bakıp iç çektim.

Alessa:Tanrım~ gerçekten ölürüm diye ummuştum.

Gülmeyi kestim ve başıma bin bir bela açan "uğursuz" gözlerimi yemeye diktim.

Alessa:Ah~ işte bu iyi.